I - Savaş

duvarlarda
içimizdeki savaştan kalma bir leke
ve altına imzasını atacak kadar cesur bir kadın
- nora levi; günahsız orospu.

fırında pişen göğüslerimizi, dengesi bozuk bir kedi yedi
her sabah avuçladığım geometrik yüzün artık yok
tensiz, etsiz ve bacaksız ruh gibi sokul burun deliklerimin gölgesine.
bu yalnızlığı ancak seninle yenebilirim nora.
çünkü sen benim yerleşim bölgemde saklanacak delik arayan bir orospu
ben senin özgeçmişinde bir fiil!
yani ikimiz de ikimize yapış yapış
ikimiz de ikimize sarhoş bir film arası… bunun şakası yok nora.
bir gün saçlarını yedi atmışbeşlik mermiyle dağıtıverirler.
ve ben gözlerinde koşarken ölürüm yapma!



II- İtiraf

seni öldürmek istememiştim nora
beraber bir delikanlının yüreğinden yırtılıp
kaçacaktık ana rahmine doğru.
o sınırı da geçtik mi nora
o sınırı da geçtik mi bize tanrı bile dokunamayacaktı.
çünkü bu yeryüzü bu cehennem, hayallerimize sığmayacak kadardı!
hayal et nora! düşün!
memelerin ve geometrik yüzün yok,
paslı organların kimin umurunda!
biz olacaktık bir rahmin köşesinde özgür.
bir gece gibi çabuk, gece gibi ince ve sessiz nora
sahibine yalanan it gibi itaatkar
varlık bilmecesinde yokluğun hiç zaferi gibi
düşün nora düşün!
bu ölüm, sinir krizleri geçiren şiir kadar buruk
sen bu hikayeden başka bir hikayeye nakledilen
kan,
acildeki yatalak bekleyişlerim gibisin.
öldürmek istememiştim nora.
beraber bir delikanlının yüreğinden yırtılıp
kaçacaktık ana rahmine doğru.
o sınırı da geçtik mi nora
o sınırı da geçtik mi bize tanrı bile dokunamayacaktı.
çünkü bu yeryüzü bu cehennem, yasak bir döl yatağı
hayal et nora! Düşün!
Seni öldürüp, bu savaşın namusunu temizledim.
Artık Tanrı’na dönebilirsin…



III – Hiç

nora levi: günahsız orospu
en çok böyle zamanlarda çıkarsın koynumdan.
git nora! git nora! git yoksa yine sevişeceğiz.




IV – Cesaret

sana yemin ederim
yemin ederim yüzyıllarca
istediğin gibi yaptım: bir iki beden büyük gelen bu dünya’dan
yüzdüm derini. iltihaplandım sana nora. artık mezarda hiçbir toprak kayması
hiçbir melek, hiçbir mevsim uyandırmaz seni.
bu ölüm,
tıpkı senin gibi ağır,
tek başına!




V – Kıyamet

sabahın geceye boşaldığı vakit kulağımda
şizofren bir melodi!
ağzında taşıdığı karanfil, mağrur uğultu, pavarotti yavrusu!
tanrı’nın başucuna konuveren ölü insan kuşları!
ve nora levi: cesur orospu…
sırat köprüsünde buluşacaktık: bir iki durak önce indin. bavulumda sana ayırdığım günahlarım
bavulumda sümküren hastalıklı şiirler!
hadi nora! hadi nora! hadi geç kalacağız: bu savaş bizim sonumuz olacak.



Kaan Özer - 21 Ocak