SOĞUK BİR SU

Ayrılık mevsimi geldi şu günlerde
Seni arar oldu gözlerim
Saçlarına tekrar dokunmak, gözlerine tekrar dalabilmek,
Gülen yüzünü son bir kez olsun okşamak
Sana doyasıya bakmak isterdim
Sen giderken arkanda gözü yaşlı bir sevgiliyi bıraktın
Elleri bomboş kalan bir sevgili sensiz yapamayan
Sanki bir yarısı kopmuş bir sevgili kaldı epeyce gerilerde
Hayatın akmadığı, denizin salınmadığı
Kuşların uçmadığı, hiçbir canlının sesinin çıkmadığı
Sensiz yapamadığım şehirdeyim
Umutlarımın tükendiği sensizliğin her bir yanımı sardığı
Bu köhne şehirdeyim yapayalnız ve sensiz
Her bir yerin kapkaranlık olduğu güneşin doğmadığı
Senin özleminle yandığım bir gece yarısının ortasındayım
Yine sensiz hep sensiz olduğum bir gecedeyim
Umudumun bittiği seni arayıp durduğum
Yanlış hayallerin içinde kaldığım o korkunç rüyadayım
Gece bittiğinde ise belki de kalkamam
Uyanamam bu derin uykudan sensizliğin acısıyla ölüp gitmişimdir
Bir bilinmezlikte beni bekleyen sonu yaşamışımdır bir odada sensiz
Bir gün duyarsın bana olanı ağlarsın arkamdan
Gözyaşların sele döner seni de tüm şehri de yutup gider
Sen de direnemezsin ne zamana ne bensizliğe ne de ayrılığa
Ben şimdi uzaklarda bir yerdeyim izler oldum seni ve o güzelliğini
Sen de ağlar oldun ben yokken
Ben de ötelerde ağlar oldum sensizlikle
Ağlasam da olmaz ki dökülmez oldu gözümden yaşlarım
Bir ruh nasıl hiçbir şey yapamaz olur ya
Aynen sensizlikte bana öyle yaptı
Ayrılık mevsimi beni senden seni de benden ayırdı
Beni unutmamak için dirensende zamana
Artık ne bedenim var ne de sevgim
Ama ben sensizliğe rağmen yitmedim direndim zamana ve çektiğim acılara
Ağlasamda ayakta kalabildim unuttum senin beni unuttuğun gibi yapmadım
Ama sen unutamıyorsun değil mi?
Asıl acıyı ben çekecekken sen çekiyorsun
Yapayalnız sonunu bekleyen hastalar gibi
Çare olmaz hiçbir şey sana ve aşkına
Ancak bu ayrılığın üzerine soğuk bir su iyi gider
Beni bırakırken benim içtiğim bir bardak su gibi