Sana hasret gitmenin acısını sen bilemezsin,
Son carenin sensizlik olmasının kahrını,
Senin mutlulugun için sevdamı sevdamı yüregimde saklayarak,
Bir el olma çabasını,kendinden vermeyi bilemezsin.


Sen bağlanmayı bilirsin sevdayı değil,
Sevdan,döktüğün gözyasındır birkaç ay,
Ardından bir başkasıyla sökülecek çivi,
Sen sevdayı anlayamaz,yaşayamazsın.

Bir çocugun elinden alınan sekeri değil,
Bir başkasıyla avutasın kendini,
Ya da tahta kalemin silinebilen yazısı değil ki,
İki silgi darbesiyle yok edebilesin.

Sitemim beni sensiz kılan yüreğine,
Beni ve sevdamı anlamayan hislerine de olsa,
Yaşanmıyor hayat küsüyor güneş gecelerime,
Kederle söylenen şiirlerin yüreğime saplanan hançerleri oluyorsun,
Yakıyor,acıtıyorsun…..