Orta yerinde şehrin,
Bir yalnızlığa düş satıyorum sevdiğim,
Sen şimdi en güzel şiirlerim bildiğim,
Geçiyor gözlerimin önünden öğlen üzeri,
Bulutlara tutunan gökyüzü maviliğim,
Durma koş demekte,koş daha fazla bu paylaşımda,
Yalnız sana aitim diye söylenmekte yüreğim,
Sinemaların afişlerinde hiç seyretmediğim bir film,
Kaldırımları kaplayan cafelerde suskunluk,
Bu masalar,bu insanlar,
Seni düşündüğüm yerde başlıyor bana uykusuzluk,
Öğlen üzeri bu şehir,
Yokluğuna kelepçelendiğim en büyük suçluluk,
Huysuzluk ediyor bir çocuk annesinin ellerinde,
Bir çocuk ellerinde boya kutusu yalvarıyor,
Bir başka çocuk içimden,
Gözyaşlarıyla olan biteni anlamaya çalışıyor,
Sensiz geçen her zaman isyan tutkusudur bana,
Orta yerinde bu şehrin,içimdeki çocuklar seni bana getiriyor,
Gözlerim gözlerinde mevsimsiz bir aşk'ı sorguluyor,
Ve tebessümlerin yokmu sevdiğim,
Beni yağmurların çok uzaklarına götürüp bırakıyor,
Herşey bir anda oluyor,
Koşuyor insanlar,insanlar sanki hiç tükenmiyor,
Efkar basıyor kimi yüreği,
Kimi yüreği aşk tutup çekiyor,
Gözlerimi bağlıyor bu çaresizlik,
Akşam çalıyor kapıyı,gelen kimsesizlik,
Kanıyor zaman avuçlarımda,
Bu şehir bunu bana hep yapıyor,
Gece öpüyor dudaklarımdan,suskunluk şiire düşüyor,
Belki de,
Çocuklar çoktan uykudadır şimdi sevdiğim,
İçimdeki halen seni bekliyor.....