Ayın Yıkadığı Kaldırımlarda

Sahte gülüşlerde, hain pusular
Ayın yıkadığı kaldırımlarda.
Pişmanlık nehrinde durulmaz sular,
Ayın yıkadığı kaldırımlarda.

Çatlayan tohumun sancısı bitti
Geçmişi geçmişte bırakan gitti
Nice aşktan yüce, sevgiler yitti
Ayın yıkadığı kaldırımlarda.

Bahar kokuları kalmaz, hazanda
Rüzgâr türkü söyler çaresiz anda
Ürkek fare bile kükrer, bazan da
Ayın yıkadığı kaldırımlarda.

Sahipsiz anılar yarışır gider
Hülyalar şafakla karışır gider
Mazlumlar, zalimle barışır gider
Ayın yıkadığı kaldırımlarda.

Döner yılanlardan zehirli, yalan
Hasret yüreklerde değişmez talan
Ne eksik ne fazla her giden, kalan
Ayın yıkadığı kaldırımlarda.

Onca güzelliğe rahmet okuyan
Kendi yuvasına hüzün dokuyan
İnadına suskun bir bay, bir bayan
Ayın yıkadığı kaldırımlarda.

Acılar çalınır kolay, zor olur
Kan gülleri açar gözler, kor olur
Kelebekler konar, uçar yar olur
Ayın yıkadığı kaldırımlarda.

Sevda ikliminin hicran bülbülü
Maviler giyinmiş, karanlık tülü
Ürkek adımlarla bir yaban gülü
Ayın yıkadığı kaldırımlarda...


Özcan İşler