Rüzgara hasret ne yelkenler var denizlerde..
Dalgaların kıyılara hasreti gibi..
Fırtınaların özlemi..
Gemiler ki yol tutmuş..
Kimileri rotasına sevdalı..
Kimileri pusulasına tutsak...
Denizler hep ağlamaklı..
Hep ıslak..
Yakamoz vakti..
Ayın ışığında çırılçıplak..
Kaptanı aldanmış nice gemilerin..
Kendisini efendi sanarak..
Oysa eni sonu limanda bulur tüm yolculukların..
Aşınmış gemilerin,boyasız gövdeleri hep limanına aşık..
Her fırtına dinginliğini bekler..
Her liman gemilerini...
Yolculuklar elbet biter..
Denizlere daldı yine deli gönlüm..
Bendeki seni anlatırken..
Bir deli mavilik..
Üstünde gemileri..
Ama bir yerlerde bildiği bir liman..
Hep sımsıkı elleri..
Tüm yitip giden zamanın..
Tek durak yeri..
Ben ağlasam,
Senin kalbinde gök kuşakları oluşur..
Göz yaşlarım sebebi..
Güneşi senin kalbin misali..
Benim hep varlığına inandığım..
Melek kalplim..
Dostum...
Ben yine karıştırdım cümleleri..
Yazdım öyle deli gibi..
Ve sen yine anlamışsındır beni..
Yine olmuşsundur serseri teknemim durak yeri..
Limanım..
Beni hep orada bir yerlerde bekleyen limanım..
Senin doğum günün..
Benim cümlelerimden çok öte kaldı dostum..
İçimdeki mutluluk edebiyat parçalamakla anlatılmaz..
Hani sen doğdun ya..
Hani dostumsun ya..
Ben kalsam cümlesiz..
Öyle sarılsam sana..
Karanlıktan hep çok uzakta...
Seni çok seviyorum..
İyiki doğdun..
İyi ki..