Sevgi bu kadar renksiz, bu kadar naturel olmamalı.. tokatlamalı kendi adına yaşamaya gayret eden ama kendisine isyan edenleri. Sevgi affetmemeli insanları, onu ayaklar altına alanlara seslenmeli en şiddetli rüzgar gibi, ürkütmeli kalpsizleri. yada kalbini çıkar uğruna toz toprak edenleri,, neler söylüyorum ben..
sevgiden daha merhametli ne olabilir, o da gazaba gelir, fırtınalarla dost olur boğarsa cehaleti ne kıymeti kalır insanın en erdemlisinin.. hatta en erdemli dostu bulmak en mutlu duygudur ve en ölümsüz duygudur, ne kıymeti kalır bu duygunun.. sevgi hırçınlaşırsa erdem nice olur..sevgi boyalara bürünürse samimiyet karalar giyer yas tutar, sevgi fırtına gibi bağırırsa bülbüller susar, sevgi hıyanetlilere küserse dostluk ürker ondan neye sarılır.. ne kadar bambaşka ulvi duygudur bu sevgi, kıymetini bileni vezir eder, hor hakir göreni rezil etmez.. boynun büktürür, yutkundudur, gözyaşı döktürür ama niçin.. yine kendin olsun kul için..