Bir kitabý hiç bu kadar içimden gelerek okumamýþtým. Yoksa tanýþsam beni anlayabilecek bir yazar mýydý bu kiþi? Ýçime hapsettiklerimi yazmak isteði uyandýran bir kitap bu. Ama ben bu mahkumlarýn hapishanelerinde kalmalarýný istiyorum bir taraftan da. Kimin söylediðini yapacaktým? Yazarak rahatlamamý söylediðini sandýðým yazarý mý, yoksa... Kim söylüyordu içimde isyanlar çýkartan bu mahkumlarýn cezalarýný arttýrmamý ? Peki kim söylüyordu onlarýn yerini boþaltmadan yerine (onlarý daha da azdýracak) mahkumlar yerleþtirmemi? Aklým, duygularým, mantýðým ya da! Evet, bana bunu söyleyen çevrem idi..!
Peki onlarý dinlemeli miyim? Yoksa, benim içimde fýrtýnalar kopartan bu düþünceleri yazmalý mýyým? Þu anda hiç bir þey bilmiyorum. Sadece kitabýn devamýný düþünüyorum. Ne garip bir roman aslýnda. Tesadüflerle dolu. Acaba bu tesadüfler acýlara mý yol açacak? Benim yaþadýðým gibi...
Belki endiþelendiren, bu yazdýklarýmý aklýmdaki kiþinin okuyup, hiç beklemediðim bir anda yüzüme vurmasýydý. Bilmiyorum. Beni darmadaðýn eden duygularý, düþünceleri...
Yazarlar, nasýl yazýyorlar düþüncelerini özgürce? Altlarýna imzalarýný atarak nasýl yazýyorlar düþüncelerini ? Onlarýn yazýlarýný yüzlerine vuran, bir tartýþma olduðunda yazýlarýn yüzerine vuran insanlar yok mu etraflarýnda?
Bu yüzden küçüklükten beri sevgi ve saygý beslediðim yazarlýða ulaþamýyorum belki de. Belkide altýna imzamý atmadan sergilemeliyim sanatýmý...
Peki þimdi yazdýklarým ne? Bu düþünceler içerisindeyken yazýlarýmda "tio" vermemin nedeni ne? Yoksa bu yazýlar SUSKUNLUÐUMUN ÇIÐLIKLARI mý?