Kar hafif, bembeyaz bir kuş tüyü kadar.
Siz bilmezsiniz, benim yalnızlığıma kar ağlar.
Kar, hep ince ince yağar ona hayrandır dağlar.
Siz anlamazsınız beni kar anlar.

Yâr, yüreğimde uçurumlar açar.
Ben naçar, yağan kara imrenirim.
Yâri kaybetmeyim diye direnirim.
Çarnaçar günlerde sevincim olur kar.
Siz beni anlayamazsınız,
Bir kar anlar.

Kar kadar nahif yâr,
Ağyar,
Göçebe çadırları kenarında ,
Ellerinde haset yumağı sarar sarar.
Onlar beni hiç mi hiç anlamazlar,
Anlarsa kar anlar, ağlarsa anam.
Sen ağlama anam gözyaşlarına dayanamam.

Kar, iffetinden susar,
Dudakları kurur zamanın.
İlk düşerken kar,
Toprak da sancı başlar.
Kar, kara geceyi kaplar.
Beklemez dualar ,
Bu şehre kar edepli yağar.
Ankara,28.01.2010

*Ankara'ya kar yağdı.