Bakýyorsun yazýlanlara ve korkuyorsun onlardan. Korku sinmiþ hepsine. Korkunun kokusunu alýyorsun ve burnunun direði sýzlýyor. Titreyen beyinleri, bilinçaltýnda birikmiþ korku tortularýna elin deðiyor. Nasýlda birikmiþler ve sarmýþlar etrafýný ve beyinlerin her bir hücresini. Beyinler… Bir balýk aðýna takýlmýþ ahtapot gibi, sudan çýkarýlmýþ tortop olmuþlar.

Fakültede bir iktisat hocasý anlatmýþtý, Rusya’da 1917 devriminden sonra köylülere özgürlük verilmiþ. Özgürlüðü bilmeyen köylüler aðlayýp sýzlamýþlar tekrar aðalarýnýn emrine girmek için. Korkmuþlar sahipsizlikten. Bir sahibi olunmak istemiþ hepsi. Ýþte böyle bir þey yaþanan þimdilerde!

Kocaman beyinler aðlaþýyor, korunmalýyýz kollanmalýyýz… Ama bir þey var; hiçbir düþünce fiziksel bir þeyle korunamaz! Düþünce nasýl korunur? Birisi bana anlatmalý… Baþka düþünceleri korkutarak mý? Ötekilere yokmuþ gibi yaparak mý?

Önüne ön sonuna son olmayan insan düþüncesine hiç kimse set çekemez. Bu gök kubbeyi hiçbir düþünce baþkalarýna dar edemez. Ne bir din adýna ne de bir ideoloji adýna veya bir anlayýþ adýna benim düþünceme sýnýr çizilemez. Neyi nasýl düþüneceðim benim doðuþtan gelen hakkýmdýr. Bu hak beni insan yapar.

Ne güzeldir korkularý bir kenara iterek, düþünce kýrýntýlarý toplamak, aramak ve yürümek hep. Farklý bir ýþýk görmek her bir düþünce de. Sonra ne kadar saçma demek kendi düþüncene ve yýkmak her þeyi, yerle bir etmek ve düþünmek yeniden yeniden… Kurmak dünyalarý farklý bir yerden bakarak!

Her insan ayrý bir dünyadýr demiþ diyen. Dünya etle kemik deðildir inanýn. Düþüncedir ve insan sadece düþüncedir, korkular düþünceyi yok eder. Düþüncenin korkuyla öldürüldüðü yerde insan var mý dýr?