Ah, Benim beynim ve bedenim..
Sen ne zaman,
Düþlerinden sýyrýlýp, yaþam dediðin kýsa öykünün,
Ölü topraklarýna adým bastýðýnda,
Bir kahkahana, bin bedel ödüyorsun.
Parca parca tükeniyor..
Düþlerine, onlarca.. yüzlerce.. binlerce özlem soluyorsun!
Baþlýyor; kaleminden kaðýtlarýna dövünmeler.
Gerçeklerinden, düþlerine devinimler..

Ve,
Yüreðine..
Beynine..
Düþüncelerine..
Eyvah ki, eyvah dediðin..
Alerjik reaksiyonlar yapan-ölü ve sevimsiz gerçeklerini siyirip üzerinden.
Yine yine, yeniden,
Eyvallah dedigin..
Kendin, biçip kestiðin.. diktiðin..
Düþlerini giyiyorsun!..

E.Bulut