Sevdaya Serenat


Ey yar,
Cana can katmak nedir bilir misin; yüreðinin her bir katresine o caný koymak ve onun için yaþamaktýr.Attýðýn adýmda, yürüdüðün yolda, aldýðýn nefeste onu hissetmektir.
Sevdanýn mekaný yok, zamaný yok, yeri bucaðý yok.Yumruk kadar yüreðin neresine sýðar daðlardan yüce sevda bilmiyorum ama bildiðim bu sevda yaþama gücümü kesmiyor.Daha çok yaþama arzusu veriyor bu garip, bu boynu bükük, bu yaralý gönlüme.
Ne soluðunu hissederim ne gölgende bir izim var.Uzak diyarlarýn türküsünde salýnýrken sen, ben seni düþlerimde severim ve bir gün, bir an bile sitemim olmaz ne hayata ne sana ne seni Yaradanýma.
Can, can içre can.Dün yolda bir can ruhunu teslim etti, kimsesi yoktu yanýnda.Öylece bir anda düþüverdi ve gitti.Ýçim yandý yalnýzlýðýna, sonra düþündüm de ferahladý içim.Yüreðinde bir can vardýr mutlaka caný kadar sevdiði ve onun sevgisiyle gitti yolculuðuna...
Sen giderken, ben giderken o son nefeste elimiz yüreðimizde olsun can. Seven yüreðin sevdasýný, o sevdanýn yuvasýndan baþka kim tanýr...Kendine iyi bak..Öptüm gül yüreðinden.

Ve bil ki her kiraz mevsimi bendeki can, seni kucaklayacak..Unutma, biz seni seviyoruz.

4.12.2006/ Serap Hoca

-----------------------

Sevgililer Günü mü?


Ey sevilen,

Ýnanmadýðým ne, biliyor musun: sevgililer gününün anlamý. Çünkü özüme girdiðin günden beri bendeyken nasýl derim ki 'Seni bugün daha çok seviyorum.'diye?
Seni benimle aðlamasan da sevecek kadar, seni görmesem de hissedecek kadar, seni kalbimi paramparça etsen de affedecek kadar seviyorum.
Kendine iyi bak yüreðim.




10.2.2005/ Serap Hoca

------------------------------


Sevgisiz Kalma



Aslýnda bir merhaba demek istiyordum sana ama sandým ki yokum gönül bahçende...Adressiz mektuplar gibi kalmasýn ortada satýrlarým dedim, yazmadým.
Ýyi misin, yüreðin hoþ mudur...Bilmem...Bilemediðim daha milyonlarca sorunun cevabý var ama gene de sormayacaðým. Alýnganlýk deðil, inan deðil. Kolum kanadým kýrýlýyor böyle bazý bazý sen düþünce yadýma da büküyorum boynumu...
Rahatýn yerindedir umarým. Sadece seni özlemenin ve çok, pek çok sevmenin yetmediðini anlamak, dalýmý kýrdý da diyemedim. Gözlerindeki beni göremedim sandým da, gene kendime kýzdým... Neden ki caným? ...Uzaklarý yakýn etmiþken, bunca sevmiþken bu burukluk neden ki? ...
Gecenin sessizliði sardý gönülleri. Uyku aldý bedenleri ve ben, gece bekçin; býkmadan, yorulmadan dizelere sarýlýyorum sarmaþýk misali. Uyur musun þimdi? Hadi uyu. Gün aðardýðýnda da böyle güzel uyu...Sevsin seni tüm evren ve sen hiç ama hiç sevgisiz kalma.



15.4.2005/ Serap Hoca