Yiten Neydi?







Bu sabah karar verdim onu arayacaktım. Yıllardır onu ne büyük bir sevgi ile sevdiğimi ama gururumu bırakıp da arayamadığımı söyleyecektim. Güzelim gözlerini hatırlıyorum da nasıl özlemli ayrılmıştık.
Erkenden uyandım bu gün, traşımı oldum. Sigaramın dumanı hayallerime karışırken gazetemi aldım, tam okuyacakken Cem aradı, 'Aşağıdayım abi, hadi in.' dedi. Kaç gündür birlikte gidiyorduk işe. Sanki yıllardır tanışıyormuş gibi nelerimizi paylaşmamıştık. Hemen indim, yeni aldığı arabası ile beni işe bırakmak hoşuna gidiyordu. 26 yıllık memuriyetten sonra yeniden çalışmaya başlamak, zaman zaman zor geliyordu ama hayat omuzlarımızı sevmişti bir kere...inmiyordu. Sürekli konuşuyordu Cem, anlattıkları beni yormuyordu. Gençliğimin kopmuş damarlarından biri olmuştu sanki. Yarım kalan sevdamın diliydi sanki. O anlattıkça ben dalıp gidiyordum. Sonuçta bu sabah arabada gazetemi de okutturmadı. 'Abi daldın, hayrola? ' derken gerçekten benim için endişeliydi. Nasıl denir ki senin sevda coşkun, benim sönmüş derdimi depreştirdi diye. Dün sordum eski dostlara, evlenip ayrılmış dediler. Ayrılığa sevinilir mi, sevindim işte. Belki kaybolan yıllara inat birlikte paylaşılacak bir zaman dilimi yakalayabiliriz,diye düşündüm...
Cem beni bıraktı, büfeden sigaramı aldım. Karşı yolda bir kadın,çocuğuna kızıyor; bir adam yolda oturmuş dileniyor; çiçekçi,çiçeklerini düzenliyor. Arabalar geçiyor hızlı hızlı, her birinde bir şarkı. Bir an 'Ben seni unutmak için sevmedim.' diyen şarkıyı Tarkan'ın ezgisi kesiyor. Karşı yolda bir çocuk, kaçan topun peşinden bana doğru koşuyor. Allahım, araba geliyor. 'Dur! ! ! ! ' Kim durdu, ne oldu...yerde yatan kim? Bu kanlar kimden akıyor? Çocuk sapasağlam, çok şükür ama neden herkes başıma toplanmış. Durun, o gazete bugünün! ...Daha okumadım, okuyamadım. Üşümedim ki ben, neden örtüyorlar üstümü? Neden?






4.1.2005/ Serap Hoca
---------------------------------


Yüregini Temizle







Ey nefis! Sabrın ile öfkenin arasında tutuşup yanma. Bil ki sabır,yüreğinde gölge veren bir ağaç oldukça öfken, onun yanında unutulmaya yüz tutacaktır. Hırsını dizginlemeyi öğrenemediğin sürece daha çok gözyaşı dökeceksin. Dönüp de geri baktığında attığın adımlara, gözü dönmüşlüğün ıstırabı ile hıçkırıklarını görmek istemiyorsan yüreğini temizle.
Ey kalp! Yok edemedin mi hâlâ elinle uzattığını almayan insanların gözlerindeki kini? Demek ki çözüm,vermekte değil; önce kalpler kaynaşmalı gözler buluşmalı sevgi ile. Eller,uzatılanı sevgi tasında sunulunca alırmış.
Sırtındaki yükten öfleyen insan! Bilir misin, o yük senin sınavındır. Her of deyişinde sana daha ağır gelir yükün. Bak,senden daha nice yük taşıyan insanın yüzüne. Sabır, çiçek açmış; tahammül, ödülünü vermiş. De ki bana bu sınavı geçmek istiyorum; deyim sana:YÜREĞİNİ TEMİZLE!

SERAP HOCA
Anadolum Dergisi, Sayı 18,Şubat 2006-


-----------------------------------