Bazen, biz mi idam mahkumuyuz ,

Yoksa, geceler mi diye bekleriz ,

Beklerken bakarız ki,

Ne biz, ne de geceler idam mahkumu ,

Bazen gecelere sığınırız ,

Gündüzün kargaşasından,

Korusun isteriz bizi ,

Bazen, kim vurduya gitmeyelim diye kaçarız gecelerden ,

Oysa gecelerinde, bize sığındığını görürüz karanlıklardan ,

Çoğu kez susarız ,

Bekleriz tedirgin ve ürkekçe ,

Diyalog kursun isteriz bizimle ,

Konuşmak isteriz gizlice,

Oysa kendi halinde,

Saklamış koynunda yıldızları, onları eğlendirmekte ,

Ne o bizimle konuşur,

Ne de biz onunla konuşabiliriz insanca,

Halbuki ne bizim dilimizi anlamakta ne de biz onun,

Sanırım hal dilimiz birbirimizi anlamakta,

Sadece bakışmaktayız sessiz ve derin ,

Göz kapaklarımın bile farkına varmam çoğu zaman,

Oysa ben onu çoktan terketmişim ,

İstemeden ,

O hala baş ucumda nöbette ,

Biliyorum o gitmek için gündüzü beklemekte.