Öyle yaşamalısın ki ölünce mezarcı bile üzülsün. -Mark Twain |
|
||||||||||
|
Bir vurgun misali sarmisti bütün bedenimi... Önce sevdami kagitlara yazdim, hayalin yetti bana Simdi ne kagitlar yetiyor seni yazmaya, ne sevdam bitiyor Yoksun yine, sessizsin, yüregim bir sey söyle istiyor Gel diyor, ne olursun, vur beni, yak acilaral, ama gel... Bak ruhum bedende aglar, ölüm kapimi calar her dem Meftun olmusum, ruhumun en derinindesin, sensizlik cok elim Yasayan bir ölü bedenim, ruhum terk-i beden eyledi Ve ayrilik sarkilari caliyor yine geceler Mahbuba vermektir gercek ask kalbi, verdim sana yüregimi Ölümü tatmaktir yasarken, özlemek, aglamaktir Ölüm var yüregimde, sen varsin birde, özlemin Seni sende seviyorum, ve sensiz sende ölüyorum Kalbim sensizligin acisana agliyor, yaniyor Birakma beni, seveyim sensiz olsamda Tat vermiyor siirler, sevda sarkilari calmiyor, ay isigi Sen gittin diye geceler bana küskün, mazim; git sende diyor Ama her siirde biraz sen varsin, bana hersey seni anlatiyor Her düsünce sana variyor, bir bilsen, bu yürek sende atiyor Artik olmasanda sen yanimda Acitsada sensizlik Bazan tam yüregimden vursada Özlemin delik desik etsede her gece bedenimi yalnizlik kursunlariyla Bazan duman gibi cöksede sensizlik yüregime, bir hüzün cemberinde Seni sensiz sevmeyi ögrendim gülüm, gitsemde bir mechule Bu sefer gülüm sikayetsiz, maziden seni alir, yagmurla yagar giderim... Birak öleyim yine, birak aksin gözyaslarim Aralanmasin kapilarim, birak parcalansin ruhumda Nihayetsiz acilarla, aglasin gözlerim sensizlikte Unutamana yüregim kirilsin, bitmeyen özlemimde Seni sensiz seveyim birakta tek basima... Bazan zor olsada, sen ben oldun artik, dokunamasamda Ne isyan ederim sana, nede kizarim bütün heybetiyle nefretin Haksizlik olurdu bu sana... Sen aglama Ah ayrilik, vuruyor her gece yüregimi Ömür gecmekte, yüregim agliyor sensizlikte... Arada birak gülüm seni sensiz yasayim Kapindan kovulsada bedenim, artik ruhum sende kalmistir Ve vakur bir sevda birakmistir, o sicacik temiz yüregine Yaslari akitirken gözlerimden, tuzlu bir deniz dogar icimde Senle sensiz bir yürek seferine cikiyorum uykusuz gecelerimde Benim kalbimde seni sensiz sevmekte var gülüm, Aglamaz artik bundan sonra gözlerim... Sairler yüreklerine akitir gözyaslarini sessizce Geceler ne duruyor, onlar aglar benim yerime... Martilar isyan ederler benim yerime sensizlige Deniz yoklugunun öfkesini benim yerime carpar kumsallara Ay nuruyla bazan mutlulugunda benim yerime gülümser Bir gece daha bitiyor sensiz... bir sabah daha doguyor Azad bilmemki ama ben, ruhum sana bürünüyor Nacar yüregimde kendimi unutmusum ben Ufkumun limanina küsmüs günes, yoksun diye yine cikmiyor... Sessiz... Efkarim karisik Viran olmusum Icim yaniyor... Yalniz... Ona variyorum Ruhum paramparca Umudum terk-i diyar eylemis Menzilden uzakta ........ Seni sensiz seviyorum...
İzEdebiyat yazarı olarak seçeceğiniz yazıları kendi kişisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluşturmak için burayı tıklayın.
|
|
| Şiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleştiri | İnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babıali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratıcı Yazarlık | Katılım | İletişim | Yasallık | Saklılık & Gizlilik | Yayın İlkeleri | İzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Girişi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
İzEdebiyat bir İzlenim Yapım sitesidir. © İzlenim
Yapım, 2024 | © A. Ertugrul Han, 2024
İzEdebiyat'da yayınlanan bütün yazılar, telif hakları yasalarınca korunmaktadır. Tümü yazarlarının ya da telif hakkı sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadır. Yazarların ya da telif hakkı sahiplerinin izni olmaksızın sitede yer alan metinlerin -kısa alıntı ve tanıtımlar dışında- herhangi bir biçimde basılması/yayınlanması kesinlikle yasaktır. Ayrıntılı bilgi icin Yasallık bölümüne bkz. |