Birgün oturuyorum yalnızlığımla,
Eşi benzeri olmayan bir sofrada,
Kırık şişede bir kırmızı şarap,
Yağmurdan zannettiğim,
Ama aslında gözümden saatlerce düşen gözyaşlarından ıslanmış olan bir paket sigara,
Bu saydıklarımın eşliğinde koyu bir sohbete dalmış bulunmaktayız yalnızlığımla,
Ben anlatıyorum o dinliyor sıranın kendine gelmesi için,
Fakat gelmiyor bir türlü,
Çünkü ben susmuyorum,susamıyorum,
Anlatıyorum anlatıyorum bitmiyor,
Sonra yalnızlığımda sıkılıp gidiyor bi yerde terk ediyor beni,
Kalan şarabı içiyorum,
Sigaramdan son içişimmiş gibi bir nefes çekiyorum ve düşüyorum yollara,
Koşuyorum,
Nefes almadan yorulmak nedir bilmeden koşuyorum,
Sonra bir sokakta duruyorum,
18 tane sokak lambasından sadece 1'inin yandığı bir sokakta,
Biraz soluklandıktan sonra kuytu bir köşede sesler duydum,
Sese doğru yaklaştım,
Bir kedi,
O kirli sokakta göz kamaştıran beyazlılkta ki tüylerini sallayarak bana bakıyor,
Hayatımda gördüğüm en güzel şeydi belki de,
Kucağıma aldım gözlerine baktım,
Bana eğil dedi,
Eğildim,
Kulağıma yaklaştı,
Ve belki de o an en çok ihtiyacım şeyi söyledi,
"Korkucağın son şey olsun yalnızlık benim gözlerimin sana ait olduğu sürece."