MUMYA HAYATLAR

Aldandım hayata
Kapıldım güzel kelimelere
Şarkı sözleri gibi
Söylenip durdum dilden dile
Sakız gibi uzattılar beni
Patlattılar derin bir sessizlikte
Kimseler duymadan
Nokta gibi bir yerde koydular beni
Yalnızlığımın içine
Ses edipte çıkamadım
Derin boşluklardan

İçimi döktüm duvarlara
Derdimi gizlemeden sarıldım yaşama
Ama tutmadı ellerimi yaşam
Savurup attı beni yere
Oyun yapıp oynadılar benimle
Kimisi dövüştürdü
Kimisi kahramanın düşmanı yaptı
Kimisi de değersizleştirdi yüreğimi
Ama hep ben kaybettim bu oyunda
Sürüklendim inandığım
Güzel sözlerle birlikte uzaklara

Aldandım ben hayata
Bir yaprak gibi düştüm dalımdan kaldırımlara
Havada süzüle süzüle gittim
Kucak açan yalnızlıklara
Herkesin okuduğu bir romanda yer bulup
Atıldım maceradan maceraya
Çocukların masallarında
İyi sonu yaşamayan karakter oldum

Güzel bir düş sandığım hayat
Davul misali çaldı beni
Korkularımı hortlata hortlata
Çıkardı beni benlikten attı kör bir kuyuya
Uzanan elleri tutupta çıkamadım
Yittiğim boşluktan.
Çıkmaz sokaklarında ortasında kalan düşlerimle birlikte
Yine de kapıldım hayata
Ağlayan gözlerimin yaşını silip
Yürüdüm dervişler misali
Kendime bir mevlana bulmaya.
Hikayemin karelerini ona anlatıp
Düşlerimde bir dost kazanmaya
Atıldım çöllere.
Yalan dünya kaldı bir güzel hanfendiye

Edasız yürüyüşlerde salınıp
Hayatımın ağlama duvarında
Dertleştim günahlarımla
Sandıktaki anılarımı toprağa gömüp
Mumyalanan hayatlarda soldum
Kendimi de bir mumya yapıp...