Sırtımı soğuk duvara yaslayıp,
Çekerdim dizlerimi göğsüme
Kendime sarılırdım… Düşünceler kemirirken zihnimi,
Ben, yastığa gömerdim tırnaklarımı!
İçimdeki kafeslerde saklı hislerde haykırışlar hiç susmazdı
Kimselere Duyuramadığım..
Alev almış bir kibrit misali
Tükenmeyi bekliyordum
Alev alev…
Öylesine güçti ki hayatla kagvalarımı resmetmek,
Bunca acı ve kaybedilmişlik varken içimde…
Öylesine güçti ki var olmak,
Yokluk sarmışken boynumu…
Kör gözlerimde bir manzara…
Kendi kalemimde çizdiğim,
Aradığım,
Ve ulaşamadığım hayaller ve HAYAT!
Deryalarımda batık gemiler,
Sinemde yitik ümitler vardı…
Ruhumda kasırgalar,
Gözlerimde yorgunluk,
Ve içimde, bilinmeyenlere hasret..!
Kalemim koşarken kağıt üzerinde,
Kader çizgisinde sürünüyordu hislerim…
Gözyaşlarım sular döküyordu yollarıma,
Bense, sonsuzluğa yolcu…
Ruhum bedenimden sıyrılmış,
Omuzlarımda bir cesedin ağırlığı, bastırıyordu!
Kalemim inliyordu ellerim arasında,
Mürekkebe karışmıştı gözyaşlarım…
Kimsenin bilmediği bir sesin fısıltısı vardı hep içimde,
Bu hikaye anlatılabilecek kadar kısa değil,
Ve şimdi yırtılsın kağıtlar, mühür vurulsun dilime
Dillensin sessiz haykırışlarım!
Diye isyan ederken herşeye
Doğuverdin dünyama karanlıkları yırtarcasına
Bitmeyecek bir hikayenin başlangıcı oldun
Tıpkı sonuda olacağın gibi.
Umuda yolculuk koyduk adını
Bir yürekte iki can
Yolumuz zor olsada
Vazgeçmek yok diye haykırarak avaz avaz
Yürüyorum bu yolda
Canım yoluna feda...
Mutluluğumuz daim olsun meleğim
SENİ ÇOK SEVİYORUM...