Ne yazsam yakışmaz ama
Sensizliye yakışır Nahçivan
Küçük
Sakin
Yüzler tanıdık

Hangi sokağında kayb olsan
Senin yolundan çıkarım
Üstündekiler sökülen
Yollar uzansın diye
Yavaş yürüyen
“Bu amcanı demin görmüştüm” diyen
Olduğu yere hatırlamakla dönen
Şehrinden yok
Gücü yetmez
Kendinden çıkan
Bu söküleni biliyorsun
Birlikde aramışdık
Okşarlığın farklılığını
Bizi öz eden cizgiler

Romana sığmaz
Masala benzemez hiss etdiklerim
Nerede olduğunu bilmesem de
Sana ithafdır yaşadıklarım
Bir ses belki
Her gece
Beden uyur
Ruhum dinler

Kıvılcımı bitmiş ihtirasın
Boş çakkıltısından
Bilinmeyenler toplusu
Tanrıyadek
Soyuk şehrim unudulmuşlukda
Çiynenib çürümüş latifelerin
Vücudu sılzyan kahrmanlarıyla
Ne varsa tekrar

Mağara dünyamızın
Bir sokağında ben
İşitmediyim taqqıltıların
Aflı yollarında sen...
Ve mesafe

Üç görüş yeri
İki “Çay Evi”
Bir sinema
Nahçivanda
Gitmişse sevgili
Bunlar da çok adama