göz yaþýna âþikâr
ýslak bir saman kâðýdýna sýkýþtýrdým sevgimi
ve bir de seni seviyorum gibi basmakalýp sözleri hep;
ama hep týrnak içine alarak sensizliðimi tatmin etmek istedim
parantezler içine aldýðým kimliðimi
sýrf seninle bulduðum için kapattým
iki nokta üst üste getirerek açýklamak istemedim duygularýmý
veya içimden gelenleri iki tire arasýnda belirtmek istemedim
açýktan olsun öylece
o yüzden noktalý virgülleri çok sevdim
ardýndan sen gelecekmiþ gibi; ve ve ve
iþte ben bu baðlaçlarý sevdim
yüklemlerim her daim bir yargý taþýdýðýndan
her ama her cümlenin sonunda sensizliði yargýlarlardý
kim ve ne sorularýnýn muhatabý sendin
hep özneydin ve hep özne kaldýn
kelimelerim boðuþurmuþçasýna kavga içindeyken
ortamý yumuþatan , sessizliðe bürüyen noktalarýndý
nokta atýþý yapýyordun sözcüklerime
ve tam on ikiden vuruyordun virgüllerimi
bir bir ayýrýyordun sana eþ deðer bütün sevgi sözcüklerini
yine ne desem bilmem ki
týrnak iþareti içerisine seni seviyorum kelimelerini mi sýkýþtýrsam
ve ardýndan susarak cümlenin akýþýný yokuþlara mý sürsem
sen o yokuþlara týrmanýrken ben sözcüklerimi mi bitirsem
yapamýyorum iþte
artýk seni sevgi dolu sözcüklerimle yormak istemiyorum
gitme hiçbir yerlere
sadece benim için kal
nerede mi
senden arta kalan yüreðimde
üç nokta…


Fatih KAYABAÞI