Bakýroðlu ailesine musallat olan “ölüm”, Son Durak film serisini hatýrlatýyor. Ýzleyenler bilir. Bir grup genç büyük bir felaketten kýl payý kurtulur. Uçak kazasý gibi...

Bu felaketten kurtulduklarýný sanan gençlerin baþlarýna ölümcül kazalar gelmeye baþlar. Gençler, belli bir sýra halinde feci þekilde can verirler. Ölüm peþlerine düþmüþtür gençlerin, kurtuluþ þanslarý yoktur.

Buna benzer bir olay da Bakýroðlu ailesine yapýþmýþ durumda...

Sýralamaya bakalým:

Celil Bakýroðlu,

Birinci olarak, bir oðlunu trafik kazasýnda,

Ýkinci olarak diðer oðlunu altý ay sonra yine trafik kazasýnda,

Üçüncü olarak, otuz madencinin öldüðü grizu patlamasýnda kardeþini,

Son ölüm ise, sobadan sýzan gazdan zehirlenerek ölen babasýný kaybetmiþ. (basýndan)

Alacakaranlýk bir durum söz konusu...

Bir ölüm rüzgârý esiyor en baþtan, sabýrla ilerleyen bir plan doðrultusunda insanýn hayat aðacýna yöneliyor.

Ölüm bin bir çeþidi var, deðiþik, parça parça, hafif ve korkutucu...

Kimisi evinde ölürken, kimisi savaþta ölüyor; kimisi trafik kazasýnda ölürken, kimi ameliyat masasýnda;

kimi eðlenirken , kimi ise alýn teri daha kurumamýþken...

Ölüm hepimizin baþýnda, kurtuluþ yok.

Cebimizde hepimiz bir saatli bomba taþýyoruz, gün gelecek, akrep ve yelkovan bize düþman olacak.

Neyse, Bakýroðlu ailesi için acý ve üzücü bir durum...

Þairin dediði gibi, ”Her ölüm erken ölümdür.”