ne sütü haramdı anadan
ne de suyu, toprağından
ama gitmeliydi zorunluluktan,
memleketinden.
bir dolu nefes aldı içine,
helalinden
belki bir yıl belki üç yıl
idare edecekti o nefesle,
ciğerinden.
yar, yar dedi, kokun yüreğimde
birde resmin var elimde
belki bir yıl, belki üç yıl
bekler misin?
döneceğim emanetinle
***
bir damla yaş bıraktı
gitmeden,
iki çift göz de arkasından
aynı toprağa;
biri doğuranı,
biri doğuranına şükreden,
bekliyoruz dediler,
kazan gel helalinden…
ama gelemedi gurbet işçisi
düşürdüler yabancı toprağa
bir vinç üzerinden…
(Gürsel ÇOLAKOĞLU)