Anlamadım desem,
Abidinin mutluluğunu resimlerinde,
Picasso'nun beş parasız hayatının büyüsünü
Kendime ait cevapsız kalan abuk sorularımı
Tanımadım desem,
Gülen bir ifadeyle ayna karşısında,
Ağlayanın farkını,
Bana kızarmısın,

Deli deyip geçermisin,zamanla bir olup
Zamanla bir olup unuturmusun beni

Oysa ben dün gibi hatırlarım,
Uçurtmaların peşinden yalınayak koştuğumuzu
Misketlerimin çalınışında,
Gülüşünü bana çeşme başından
Topumuzun Mithat dedenin camında patlayışında,
Ağlarken pencereden bakışını
Ve evet hatırlarım,
Mahallemizin gofretçisi Nabi amcanın
Gofretlerini aşırırken yakalanışımızı
Hatçe teyzenin ayakları dibinde yuvarlanışımızı
Sonra,
Gazoz kapaklarında kalan hatıralarımızı
Gidene kadar sana karşı sakladığım duygularımı
Paylaşamadığımızı
Ağlayışımızı,kısa şortumu kareli gömleğimi
Hep hatırlarım oysa
Kızamık şekeri yediğim siyah beyaz zamanlarımı
Kabakulak olduğumda utancımdan okuldan kaçtığımı
Zemzem suyunu çiçeklere döktüğümde sopadan kıvrandığımı
Çocukluğuma ait tüm hoyratlığımı
Hatırlarım düşündükçe gecelerce,
Şimdi herşeyi geri getiremem
Keşke getirebilsem desem de,
Geriye artık dönemem,
Yani aşkım,sevdiğim,çoban yıldızı ümidim,
Ne sonradan tanıyacağım Abidin'in mutluluğuna
Ne de Picasso'nun büyülü yolculuğuna
Kendi resmimi çizememişken
Bir anlam veremem...