Kanada’da sözde soykýrým ile ilgili bir karar alýnýnca, ilk olarak Kanada’nýn Çanakkale Savaþýna katýlýp, katýlmadýðý sorusu aklýma geldi. O zamanlar kanada baðýmsýz bir ülke deðildi. Baðýmlý baðýmlý Çanakkale’ye gelenler arasýnda. Ýþgal kuvveti… bozguna uðrayan tarafta yani.

Ermeni sorununun mimarlarý, aslýnda Çanakkale Savaþýnýn intikamýný almak isteyenler…. Zaman geçti, onlar eskide kaldý diye düþünmeyin sakýn. Sevr haritalarý da eski gibi görünür. Ama ikide bir karþýmýza çýkarýlýyor.

Demokrasi, insan haklarý, PKK, Kürt, Ermeni sorunu vs. hep karýþtýrýldýðýnda, bu sözcük ve kavramlarýn arkasýnda emperyalizm görünür. Senin insanýnýn hakký, PKK lý, Ermeni vs. kimsenin umrunda deðil.

Yöntem meselesi. Sürekli bir savaþ var. Zaman engeli yok.

Bir ülkeyi iþgal etmenin, parçalamanýn en pratik ve saðlam yolu, ülke halkýný bölmek ve iþbirlikçi bulmaktýr.

Birinci Dünya Savaþýnda, Osmanlýya karþý kazanýlan savaþlar, yerli halk isyana, baþkaldýrýya , sözde baðýmsýzlýk savaþýna yönlendirilerek yapýlmýþtýr.

Aksi taktirde iþgalcinin baþarý þansý yok denecek kadar azdýr.

Gerçekten, Araplar Osmanlý’ya karþý saldýrgan ülkelerle iþbirliði yapmasa, Ortadoðu’da savaþ kaybetmek çok ama çok zordu.

Çanakkale Savaþý’nýn önemli ayrýcalýklarýndan biri, bence en önemlisi, orada iþbirlikçiler , kendi ordusuna silah sýkanlar yoktu. Orada, tek yumruk halinde idik.

Sözde baðýmsýzlýk diye kandýrýlan Ortadoðu ülkeleri ise hala baðýmsýz sanýyorlar kendilerini. Baþlarýna ne geldi ise, belki de bu yüzden.

Ýþte Ermeni sorununu, PKK sorununu da bu baðlamda düþünmek durumundayýz. Birileri onlarý kullanmak ve nemalanmak savaþýnda. PKK ile yapýlan savaþ aslýnda doðrudan emperyalizmle savaþ.

Düþman üç beþ gariban deðil, perde arkasýndaki güçler.. Düþman ölen garibanlar deðil, onlarý maþa olarak ateþe atanlar…

Türkiye’ye daha önce Osmanlýya saldýrý bahanesi Sevr antlaþmasýnýn 7. maddesi… Bir çok senaryonun dayanaðý yapýlmýþ, hayal ürünü olaylar, masallar üretilmiþ ve güçlerinin yettiði her yeri iþgal etmiþlerdir. Ýþgali gerçekleþtirememiþlerse, çamur at izi kalsýn politikasý devam etmiþtir.

Atatürk Araþtýrma Merkezi yayýný 2003 basým tarihli ve Prof. Dr. Zeynep Korkmaz’ýn yayýna hazýrladýðý NUTUK’tan bazý alýntýlar.

Efendiler, Ýstanbul’dan gönderilen 19 Þubat 1920 tarihli yazýda “Ýngiliz Dþiþleri Bakanlýðý’ndan Ýstanbul’daki siyasi temsilciliðine gelen ve siyasi temsilcilik tarafýndan da resmen hükümete yapýlan sözlü tebligatta, padiþahlýk baþkentinin Osmanlý Devleti’ne býrakýldýðý, bildirilmiþ; fakat bununla birlikte Ermeni katliamýnýn durdurulmasý ve Yunanlýlarla bütün Ýtilaf Devletlerinin kuvvetlerine karþý olan tutumumuzun deðiþtirilmesi istenmiþ, aksi taktirde…. (s260)

Efendiler, yapýlmýþ olan teklifin ne derece yersiz olduðu hususunda, bir fikir verebilmek için, biz de o günlerle ilgili bazý durumlarý hatýrlayalým. Þüphe edilmemek gerekirdi ki, Ermeni katliamý konusundaki sözler gerçeðe uygun deðildi. Aksine güney bölgelerinde, yabancý kuvvetler tarafýndan silahlandýrýlan Ermeniler…(s.261)

Yirmi gün süren Maraþ katliamýnda, ….(s.261)

Ýtilaf Devletleri’nin Ýstanbulun Osmanlý hakimiyetine býrakýlmasý ile ilgili görüþü ne kadar sevinçle karþýlanmýþ ise, Ýzmir ve Adana cephelerinde savaþtan vazgeçilmesi konusundaki istekleri de o kadar hayretle karþýlanmýþtýr. (s.264)


Not.. Dünya Savaþý sýrasýnda itilaf devletlerinin kendi aralarýnda yaptýklarý gizli Sykes-Picot anlaþmasýna göre Musul Vilayeti’yle Urfa, Maraþ, Aymtap bölgeleri Fransýzlara býrakýlmýþtý. Bununla birlikte Mondros Mütarekesi’nden sonra Ýngilizler Fransa’ya karþý bir pazarlýk konusu olarak ellerinde bulundurmak amacýyla petrol sahasý Musul Vilayeti’yle birlikte 22 Þubat 1919’da Maraþ’ý 10 Ocak 1919’da Ayýntap’ý, 24 Mart 1919’da Urfa’yý iþgal ettiler.)

1. Ýþgal altýndaki bir yerde 20 gün süren bir katliamýn sorumlusu kim olabilir.
2. Ýþgale karþý koymayýn size Ýstanbul’u býrakalým ne anlama gelir
3. Soykýrým iddialarýnýn iþgal bahanesi olduðu açýk deðil mi.