Zormuþ sevgiler
Eskisi gibi sevilmeler yokmuþ
Nedensizce ayrýlýklar varmýþ
Sorgularmýþ her fýrsatta yüreði
Bir tarafý hep eksik kalýrmýþ..

Zormuþ sevgiler hem de çok
Fedakârlýk olmuþ sevgiler
Acýyýnca yüreðin kimsesizliðine
Kanayýnca gözlerin aðlamaktan
Boþluðu doldurmak için sevmiþ kimi zaman

Zor olan sevgiler mi ki?
Yoksa yitirilen aþkýn yeri mi?

Limansýz kalýnca gemiler
Evsiz kalan yetimler gibi..

Çocuklar aðlamaklý
Her istediði olsun diye
Öyle görmüþ ya gözleri..

Zormuþ sevmek
Kolaymýþ “seni seviyorum” demek
Gülmeler aðlamaklý
Suskunluklar çok bayaðý
Depresif ataklar süreli

Toplum diz boyu balçýkta
Sanat desen baþka boyutta
Kim seni kandýrýr o yarýþta
Kim avutur yürekleri…

Sevgiler kolaydan aslýnda
Yalansýz olunca yüreklerimiz
Korkmayýnca sözlerimiz
Cümleler latife eder, gülümser geçer
Aþk kâinatý boyar o zaman
Âlimler varlýklara dokununca
Düþ gücü güzellikleri sevgiye dönüþür
Açýlýr kapýlar
Dünyalar gülistan olur
Sevgi yeþerir yürekte


Zordur ya sevmeler
O zaman kolaylaþýr
Kemâle erince varlýk
Sonsuz bir tecelli bulur içinde
Tabularýný kýrar, çýkar kabuðundan
Sevgilidir gelen
Çalar kapýný
Ýstersen aç ister kapat bir ömür boyu

Yan sende istediðin gibi
Doðal ve içten ol
Aydýnlat benliðini
Ne kaybýn olur ki
Ha varsýn, ha yoksun
Kaybolan dünya gibi..

..
♥

17/mart/2011