yagmur alabildigine hızlanmıstı..kucuk su bırıkıntılerıne basamaktan pacalarım oldugu gibi ıslanmıs,elimde sıkı sıkı tutgum haplar coktan erimişti...sokaklar ıssızdı saat 4 dü vuruken ...bır golge belırdı anıden korkuyordum ama usulca bır ses ,anladım hemen, sarhos bır adam mırıldanarak yuruyordu.bir banka oturdu elındeki şiseyle konusmaya basladı.arkasında durup onu izlemeye başladım..bir an gülümsedigimi fark ettim.adamda beni fark etti o anda beni yanına cagırdı,,ayaklarım yere cıvılenmıs gıbı hareketsızdi kosamıyordum ..ona sıgınmakla buldum careyı bankın bir ucunada ben oturdum.yagmur hafıflemısti..bana sorular soruyordu ne dedıgını anlamıyordum agzının içinde konusuyordu sanki.bense aradkı mesafeyı kontrol edıyordum,,bır an yanıma yaklasacak hıssıne kapılıyordum sürekli..evınden ,cocuklarından bahsedıyordu galıba. anladıgım cumleler buydu sadece.artık kendımı bırakıp ona üzülmeye baslamıstım.neden burda oturdugumu sorup duruyordum kendıme .hava aydınlanıyordu ama adam hala konusuyordu.ses kesılınce kafamı kaldırdım uyuya kalmıstı...montumu cıkartıp adamın üstüne örttüm ve hızlıca ordan uzaklaştım..hava buz gıbıydı tıtriyordum ıslaklık içime işlemisti sankı ve o an NEREYE GİDİYORUM DEDİM?cevabını veremedıgım sorular soruyordum kendıme sürekli..sabah olmustu ...sımıtcılerın simit kokusunu koklayınca anladım cok acıkmıstım..yenı fark etmıstım daha once hıc gelmedıgım bır yerdeydım hersey yabancıydı bu sokak ,bu bınalar….baskın bır koku vardı sokakaklarda lagam kokusu,fareler cocukların oynadıgı sahada gezınıyordu.korkmustum gerı gerı gıderken kadınlar cıglıklarıyla arkama dondum bır kadın yerde sanırım ölmüştü,dahada korkmaya basladım kosarak bu lanet yerden kosmaya basladım arkama bakmaya cezaret edemıyordum sankı bırılerı benı ızlıyordu.cıkmaz sokakta 3 adam cıktı karsıma durdum..hıc bısey olmamıs gıbı arkamı dondum ve yurumeye balsadım adımlarım hzılandıkca ayak sesleri birbirine karıstı ..dahada haızlanmak ıstıyordum bır el benı cektı dıgeri agzıma dıgerı bacaklarıma ahtapot gibi sarmişlardı beni.kurtulmaya calsıtım ama olmuyordu bagırıyordum ama sesım cıkmıyordu.kulagıma yedıgım tokattan taki uyanan kadar olanları hıc hatırlamıyorum bayılmıstım sanırım..yerden kalkmak ıstedım ama kalkamıyordum..bacaklarım kan içindeydi…kalktım yurumeye calısıyodum ama bacaklarım kollarım vucudum okadar yorgun dusmustuku bır yandanda kollarımın her tarafı yara olmustu…elımı saclarıma götürdüm saclarımmm kesilmiş oldugum yere cöktümm haykırmaktan sesım solugum kalmamıstı…sesiz aglamyı ılk kez o an ögrendim..3 adam ama bınlerce aynı yüz…sokakta gordugum her erkek sankı onlardı…basımı kaldırdım ve tanıdık sokaktı.ahmet amca bakklın onunu supuruyordu .eve nasıl gıdecegım onlara ne dıyecegımı bıle bılmıyordum …Ahmet amca yanıma yaklastı kızım noldu sana dedi verdıgım tek cevap:ben daha 13 yasındayım amca beni bırakın dıyordum..hatırladım gece boyu agzımdan cıkan tek kelıme o olmustu BEN DAHA 13 YAŞİnDAYIM.kosarak evın önune geldım anahtarım yoktu 2 kez zile bastım kucuk kardesım actı kapıyı kosarak odaya cıktım..olayların ardından 3 gün gecmişti kımse bısey anlamaıstı annem sık sık odaya gelıp noldu sana dıyor ve aynı hzıla kocasının saygı deger üvey babcıgım koynuna gırıyordu….aynı evın ıcınde onla yasamak artık daha agır gelıyordu buyuyordum ve BEN ARTIK KADINDIM ….vucudum daha da şekıllenmıstı bunu fark eden uvey babm her yemekte nekadar buyudugumu soyleyıp duruyordu..ve sonra ne oldu bılıyor musunuz???bavulumu alıp cıktım evden o varos mahallesınde 1 gunumu gecırdıgım bataklıga geri döndüm mahhelnın assolıstı sesıyle guzel cevriyeydım artık ben..40 yasında hala yalnız cevriye işte benim hikayemde bu..….raslantı eseri dınlemeye gıtmıstım cevrıyeyı bı gun sarhosken anlattı bana bunları.evet bencede hıkayede eksık olan seylerde vardı cevrıyenın anlatmadıkları …her gun dahada merak edıyordum onun hayatını..her aksam gzınoya gıdıp onun dınlıyordum …sırf onunla daha cok konumsak ıcın hayatını yazmak ıstıyordum …ama anlatmıyordu cevriye..o gun niye evden cıktın dıye sordugumda bosver be yakısıklı deyıp kapatıyordu konuyu sonrada baba ben büyüdüm dıyordu gece sureklı sarhosken …. hala gozleırnde o saflık vardı…caresızce bakıyordu hep ama bir okadarda güçlüydu..zor kadındı evıme davet ettıgımde hep reddedıyordu beni..keske onun daha ıyı tanıtabılseydım…bı gun gazeteyı actım mahallenın güllü cevriyesi intahar etti diye…..hemen pavyona kotsum nerde ölü bulundu dedım arka sokata dedıler tamda orasıydı cevrıyenın bahsettıgı tecavuze ugradıgı yer …..cılgına dondum. bende anlamdım bır bar karısının haytında benı etkıleyen neydi..nıye bukadar uzulmustum …paylastıgım 2 duble rakıydı sonucta…pavyonda 3 gece sabhladım cevrıyem dıye haykırmısım içkinin en dıbıne vurdugum satlerde ..ah be cevrıye hersey tammada neyden kacıyodun be kızım ?????kıtabıbı cıkardım bundan tam 20 yıl sonra 30 sayfalık kıtabım 3 dıle cevrılmıstı …..ama hala eksık olan seyker vardı..cevrıye neyden kacıyordu..sımıdı hıkayenın basına dönün neyden kactıysanız basına ekleyın cunkı cevrıye sızsınız….
EDA KAPLAN 