Tanıyorum seni,
Biliyorum.
Nasıl deme, tanıyorum işte.
Nasılını ben de bilmiyorum.
-gariplikler silsilesi-

İçini görüyorum;
Gözlerim açıkken gördüğüm somutluklarını değil,
Gözlerim kapalıyken gördüğüm soyutluklarını biliyorum.
İçindeki karanlık düğümleniyor boğazımda,
Gözyaşların ıslatıyor yüzümü,
Düşüncelerin fink atıyor beynimde.
Sanki bir rüzgar ruhundan geçiyor;
Ellerime değiyor.
Ellerim hiç bilmediğim kokundan kokuyor.
Kokun ben geldim diyor, her günün başlangıcında.
Gece karanlığınla kararıyor,
Senin rüyaların perdeme düşüyor,
Hayallerin kanatlanıyor her kuşun kanadında.
Sonra sessizliğin çarpıyor,
Dilsiz suskunluğunu okuyorum.

Hepsi, herşey tanıdık.
Eslerin, virgüllerin, noktaların tanıdık.
Hepsini tanıyorum,
Ben seni tanıyorum.
Kendimde seni,
Sende kendimi görüyorum.
Ben seni tanıyorum...