YÜREĞİM

Yüreğim mahpushanenin
Küf ,nem kokan dört duvarında
Yatırmışım tahta masanın üstüne tüm duygularımı
Anılarımı ,hasretlerimi ,sevdalarımı acılarımı
Ne çok yaşamak isterdim
Güzel bir şiir tadında hayatı
Yıldızları toplasaydım be annem
Sinene kondursaydım
Hatırlar mısın annem
Benim kurtlar sofrasına yem edildiğim günü
Ah ! Annem saçlarımı sevmiştin
Su Damlam’ kendine iyi bak demiştin
Bir elveda idi bu cümlelerin
Kefen yerine gelinlik giydirmişlerdi sırtıma
Özlemişim mahpushanenin duvarlarında
Barış kokan tertemiz dünyayı
Dalında açan rengarenk çicekleri
Uçurtmaları özlemişim annem
Bulutlara kafa tutmalarını
Özgürce rüzgarın koynuna bırakmalarını
Ne garipmiş bu yaşam
Ellerimi uzatmak isterdim
Saf bakışlı melek yüzlü çocuklara
Onlar gibi yaşaya bilseydim hayatı
Kirlenmemiş dünyalarına girseydim
Eşitlik istiyorum yüreğim
Eşitlik çığlıkları atıyor hayasızca
Dünyada herkes eşit olsa
Ak güvercinleri salıversem gökyüzüne
Zeytin yapraklarından taç yapsam saçlara
Kötülükler ortadan kalkar değil mi annem
Çıkarsız sevdalar yelken açmış yüreğim
Rüyamda bile bulamadım böyle bir sevdayı
Söyle be annem ..söyle
Kaç şafak daha bekleyeceğim
Yüreğim alev alev yangın yeri
Yağan yağmurlar bile söndürmüyor
Duygularıma ötenazi yapmayı bir becere bilsem
Ömrümü asmışım idam sehpasına
Adımı sormasınlar aramasınlar beni bu dünyada
Annem yaşamak mı zor
Yoksa bu dünyada gitmek mi zor