gökyüzüne ektiğim bostandan yükleniyor kamyonlar içi tavşan, içi köstebek dolu yol alıyorlar dünyama doğru yollar fasulyekar yıldızlar üstüne yuvarlanıyor içimin urları kalbimi delen havuç, kafamı kıran kabaklar nohut bir yağmurda ıslanıyor kuşlar kuşlardaki saçlarımı yolan parmaklar sen misin bu gökyüzüne kurduğum gardan kalkıyor trenler yol alıyorlar bana doğru vagonları su ve kum dolu karabatak bir makinist, hızıyla bölüyor dünyamı ağzını açıyor midyelerim sabaha karşı içinden fırlıyor inciler dağılıp ölüyorlar kan kokan fırtına bu! kurtuluş yok çocuk okuduğum dualar bu yüzden elifi büktüğüm bu yüzden bu yüzden sularla doldurduğum gözümdeki çukuru gökyüzüne kurduğum evlerden geliyor misafirler nargüneşe açtığım sofradır bu örtümde kımıldayan dağlar, dürülen ovalar var bir de kuşçocuklar doyuyorlar ve uçuyorlar bulutlara doğru ki yeniden yağacaklar ılık bir rüzgar sonu ...... t.a
|
|
Tayyibe Atay kimdir? | ![](/anagrafikler/yildiz.gif) | Yeni şiirin,uzun yıllar yazmama rağmen yeni şairiyim.İnternet ortamı sayesinde okuyucu önüne çıktım henüz.Ne kadar şair olduğumun yanıtını ise okuyucuya bırakıyorum.Bayan yazarların çok az olduğu bir ülkede,duygu ve düşüncelerimi,şiirin ruhu okşayan ,elleyen tarafıyla anlatmaya çalışıyorum.
Etkilendiği Yazarlar: Ahmet Arif,Behçet Necatigil,Nihat Behram... |
|
|