[[K]] [[/K]][[YB=3]] [[/YB]]
Rüzgar Olmak.
Sisli bir sabahtý aslýnda parýldatan çið damlasýný.
Sessizce iliþtiði yaprakta güneþin doðuþunu izlemeye çalýþýyordu gölgelerin ardýndan.
Daldýðý yaprak gölgelerindeki kýpýrtýlarý düþünüyordu bir andan da.
Rüzgar olmak.O esmek.O kokmak... nasýldý acaba ?
Mutluluklarý götürdüðü gibi,mutsuzluklarada elveda diyebilecek kadar büyük müydü.
Acaba sevgileride gördüðünde esiþi dururmuydu.
Yoksa ;
birleþmeleri,kucaklaþmalarý için daha çok mu esiyordu.
Rüzgar olmak .
Baharý esmek..Yaðmur kokmak.
Masumluðunda her sevgiyi ellemek..
Özgürce, hiç durmadan..
Kýzdýðýnda þiddetlenmek.
Üzgünken suskunluklarý dinlemek..
Kusursuzluðunda tozlarý sularla birleþtirip,sularýn bulutlarla öpüþünü gülümseyerek seyretmek.
Bebek kuþlarýn ötüþünde irkilmek..
Her müziði çýplak seyrederek,doðuþunu sabýrsýzlýkla beklemek.
Yaðmuru okþarken sersemliðinde ýslanmak..
Sahipsiz her köþeye dokunmak..
Geceyi izlemek..maviyi tatmak..
Ve aniden durup .
Sessizlikteki ANI yaþamak..
Rüzgar olmak..
Tüm canlýlara kokmak..
Ýstediðini,hissettiðini..
Diye düþünürken çið damlasý,güneþin gülümsediðini ve küçüldüðünü hissetti.Evet,ufalýyor,bulutlarla öpüþmek için tabiaattan izin istiyordu..
Oysa ..
Tabiat bu sefer buna izin vermemiþti.
Þiddetli bir rüzgarda kuruyup rüzgar olmuþtu minicik çið damlasý...
Bulutlarýn özleminde...
Öpüþün beklentisinde.
Özlemlerde buruk bir rüzgar olmuþtu sadece..
Keþke ..
Çið damlasý olabilseydim.O kalsaydým diyerek eserdi her gece.
Melih COÞKUN.
