[[K]] [[/K]][[YB=3]] [[/YB]]
Rüzgar Olmak.
Sisli bir sabahtı aslında parıldatan çiğ damlasını.
Sessizce iliştiği yaprakta güneşin doğuşunu izlemeye çalışıyordu gölgelerin ardından.
Daldığı yaprak gölgelerindeki kıpırtıları düşünüyordu bir andan da.
Rüzgar olmak.O esmek.O kokmak... nasıldı acaba ?
Mutlulukları götürdüğü gibi,mutsuzluklarada elveda diyebilecek kadar büyük müydü.
Acaba sevgileride gördüğünde esişi dururmuydu.
Yoksa ;
birleşmeleri,kucaklaşmaları için daha çok mu esiyordu.
Rüzgar olmak .
Baharı esmek..Yağmur kokmak.
Masumluğunda her sevgiyi ellemek..
Özgürce, hiç durmadan..
Kızdığında şiddetlenmek.
Üzgünken suskunlukları dinlemek..
Kusursuzluğunda tozları sularla birleştirip,suların bulutlarla öpüşünü gülümseyerek seyretmek.
Bebek kuşların ötüşünde irkilmek..
Her müziği çıplak seyrederek,doğuşunu sabırsızlıkla beklemek.
Yağmuru okşarken sersemliğinde ıslanmak..
Sahipsiz her köşeye dokunmak..
Geceyi izlemek..maviyi tatmak..
Ve aniden durup .
Sessizlikteki ANI yaşamak..
Rüzgar olmak..
Tüm canlılara kokmak..
İstediğini,hissettiğini..
Diye düşünürken çiğ damlası,güneşin gülümsediğini ve küçüldüğünü hissetti.Evet,ufalıyor,bulutlarla öpüşmek için tabiaattan izin istiyordu..
Oysa ..
Tabiat bu sefer buna izin vermemişti.
Şiddetli bir rüzgarda kuruyup rüzgar olmuştu minicik çiğ damlası...
Bulutların özleminde...
Öpüşün beklentisinde.
Özlemlerde buruk bir rüzgar olmuştu sadece..
Keşke ..
Çiğ damlası olabilseydim.O kalsaydım diyerek eserdi her gece.
Melih COŞKUN.
