Bir Anlýk Her Þeyin Olur
(Arzu Kulaç Sevimli) 31 Aralýk 2016 |
Yaþam |
| |
Bu yýl bir þey fark ettim kaç birlik devirirsek devirelim, ne yaþamýþ olursak olalým, insanýn içi akýl almaz büyüklükte. Herkesi her þeyi ne kadar kendimize dahil etmiþ olursak olalým, her zaman mahrem bir yerimiz var içerimizde. El, göz, söz deðmemiþ. Yaþamaya dair ne varsa umutlarýmýzý ektiðimiz o yer, uçsuz bucaksýz ve tertemiz. |
|
Yüreðinin Ayarýna Su Katma Kayra
(Arzu Kulaç Sevimli) 27 Aralýk 2015 |
Yaþam |
| |
Ve yalnýzlýk. Onunla mutlaka dostluk kur. Yalnýzlýk insanýn kendi kendine yarenliði dostluðudur. Tüm yaþamýþlýklarýn ardýnda ne kadar çok insanýn olursa olsun, insanýn tüm yolculuklarý kendinde son bulur. Hem tüm kahramanlar yalnýzdýr. Yalnýzlýk insanýn anasý, babasý, kardeþidir, yuvasý ve yurdudur... |
|
Taþ Oldum Baþ Yarayým
(Arzu Kulaç Sevimli) 20 Mayýs 2014 |
Günlük Olaylar |
| |
Bu yazý acýnýn ilk yirmi dört saatinde samimiyetle tamamlanmýþtýr. Aradan geçen beþ günde hiç bir ekleme çýkarma yapýlmamýþ ancak sosyal acýlarýmýzýn ve kiþisel samimiyetsizliklerimizin hikayesinde bir kez olsun yanýlmak dileðiyle tarafýmdan altýncý gün yayýnlanmýþtýr. Yazýyla kendini ifade etmeye çalýþanlar için ülkemizde bu gün kerli ferli yazarlarýn bile baþýný yiyecek kadar tehlikeli olan ironiden anlayanlara.. |
|
Yadýrgama
(Arzu Kulaç Sevimli) 28 Eylül 2012 |
Yaþam |
| |
Evet susturuldum. Yok yok, kimse kapýma gelip aðzýmý kapatmadý henüz. Ancak anladým ki yüreðimde bir kazý yapýlmasý halinde bulunacak “ucundan tutacak hiçbir þey kalmadý mý!” sorgusundan müteþekkil silah ve mühimmatým suç yeni tanýmýnda. Susturuldum ve sustukça büyüyor Ýçimde telafisiz susmalardan derin bir yara
Kanayan kýrýklarý canýmýn kelimeler…
|
|
Bayram Gelir Neyime!
(Arzu Kulaç Sevimli) 1 Mayýs 2011 |
21. Yüzyýl Gençlik Kültürü |
| |
Hepimiz sýrtýmýzdan kurþunlandýk. Ne katillerimiz cezalandýrýldý ne faillerimiz yakalandý. Aklýmýza geldikçe gadre uðradýðýmýz, toplanýp üç beþ kiþi dökülüyoruz sokaða Baðrýnýyoruz, zorumuz neyse! Tamam, hatýrladým. “Demek hepimiz öldürüldük ha! Hepimiz faili meçhulüz ya!” |
|
Dert Yok Hem Dert Çoooook
(Arzu Kulaç Sevimli) 24 Kasým 2010 |
Toplum ve Birey |
| |
ÖrtmNim sEn Bize oKuMA YzMa ÖretTÝN. S.s by XD”
“Hay öðretmez olaydým. Kiiim ben mi! Ýyi de yavrum ben senin okuyup yazdýðýn dili bilmiyorum ki! Sonra parmak kaldýrmadan ulu orta feyzbOkýma niye yazýyorsun çocuðum? Velilerinize söyleyin beni arkadaþ listelerine eklesinler. Tüm “Gayret ederse baþarabilir”lerimle, “Aslýnda çok zeki ama çalýþmýyor”larýmý geri alacaðým. Ayrýca öðretmenler gününü kaldýrdým takvimimden zira ben artýk “örtmen” deðilim. Evet… Hem klasik hem de zincirleme bir trafik kazasýnda meslek aþkýmý kaybettik… Cenazede öðrenci, öðretmen, idareci, eþ dost, müfettiþ olmadýðýndan imamýn; “Merhumu nasýl bilirdiniz” sorusunu tek bir aðýzdan cýlýz bir sesle“ Ýyi bilir idik” diye cevaplayarak gömdük müteveffayý. Dilek, þikâyet, kýrpýk kelime, solmuþ çiçek masrafý yapmayýn çünkü hak etmiyor. Zaten son nefesinde o da“hakkým varsa helal hoþ etmediðimi söyle” dedi ve cümle sonuna gülümseme iþareti eklemedi.
|
|
Seni Kayýramam
(Arzu Kulaç Sevimli) 4 Ekim 2010 |
Yüzleþme |
| |
Çaðrýlarýný aldým.Mahallenin köpekleriyle paylaþtýðýmýz unufak leblebi tozlarý gibi yüreðime, yaralý anlayýþýmý yama yapmaktan yoruldum Anlamsýz sözlerin, samimiyetsiz seslerin kaçaðýyým. Öfkeliyim. Can deðil, kan çekiyor benim caným. Ve kararlýyým artýk kendimi ýsýrmayacaðým. Belki çýkýp kendime bir oje alýrým en kýrmýzýsýndan, karþýma çýkan ilk yanýlgýnýn göz bebeklerine saplayýp parmaklarýmý, doyana kadar oyarak kýpkýrmýzý boyarým týrnaklarýmý... |
|
Kelimelerin Bittiði Yer
(Arzu Kulaç Sevimli) 1 Eylül 2010 |
Yaþam |
| |
Anladým ki insan en çok sesinde taþýyormuþ kendini. Kelimelerin dizgisi bir yana, duygularýn sedalarý yýllanmýþ. Belirgin bir bezginlik var sesimde. Yenik bir sýzlanma, umutsuz bir sitem dizgilerimde. öfkemde dahi ihtiyar bir anlayýþ Ýçimdeki hýrlak köpek, kavrayýþým, dillendiriþim, “çüþ eþeðim çüþ” diye haykýrýþým bile yaþlanmýþ.
|
|
Bir Gram San_at Kadar
(Arzu Kulaç Sevimli) 4 Mart 2010 |
Toplum ve Birey |
| |
Belki sizin bizim haberimiz yok, kim bilir o paralarla ne okullar yapýp, kaç binlerce çocuk okutuyor. Kýl olduðu, çorabý kaçmýþ, kimlere çorap alýyor kim bilir? Az geliþmiþ bölgelerimizi gizli saklý ziyaret edip, kýz çocuklarýnýn maruz kaldýðý onca açlýk, onca cahillik, onca tecavüz, onca töre cinayeti, daðlarca haksýzlýk, derinlerce dert karþýsýnda isyana gelip kimlere; “ Kýz hepsi senin mi, dað mýsýn, taþ mýsýn?” diyerek, acýlarýný paylaþýyor. Halkýn anasýný aðlattýktan sonra zil takýp oynayan þer odaklarýna cesaretle “Oynama þýkýdým þýkýdým lan , fýrýldak!” diyerek ne postalar atýyor, kim bilir? Sanatçý olmak kolay mý? |
|
Bir Küfür Kii!
(Arzu Kulaç Sevimli) 23 Ocak 2010 |
Türkiye |
| |
Bu küfür bildiðimiz küfürlere pek benzemez. Edilse rahatlatmaz, belki edilmesine kelimelerin kifayeti yetmediði için aðýzdan çýkmaz. Dehþetinden alfabesi donar, içine yerleþtiðinin. Çünkü bu küfür haksýzlýk karþýsýnda duyulan çaresizliðin dilsiz aðýtýdýr. Çünkü bu küfür yutkundukça yakan bir zehir, soludukça öldüren bir nefes, büyüdükçe imkânsýzlaþan bir sestir |
|
Kim Tutar Seni Be!
(Arzu Kulaç Sevimli) 9 Ocak 2010 |
Gülmece (Mizah) |
| |
Çok deðil, beþ-altý durum artý reçetenin ardýndan, sonunda otobüse binmek zorunda kaldýðým bir gün, ilk uygulamayý hayata geçirmeyi baþardým. Nezaketle; gideceðim yerin güzergâhý üstünde olup olmadýðýný sorduðumda,“ Kör müsün, okuman yazman yok mu?” diye hýrlayan otobüs þoförüne;
“ Evet, körüm. Okumam yazmam da yok. Fakat bu durumda bile senin ebenin çanaðýný çatlatacak bir yol bulurum” diye öyle bir çemkirdim ki... |
|
Ýlk Roman
(Arzu Kulaç Sevimli) 25 Aralýk 2009 |
Bireysel |
| |
Bu sýra yine kaþýnýyorum. Hayalimin yaratýp, daðarcýðýmýn seslendirdiði yazýlasý karakterler doluþuyor rüyalarýma. “Okunasý bir kitabým var diyenin saf bir yaný kalmalý, yazanlar da en az karakterleri kadar, inanýlmaz olana inanmalý.” Diye fýsýldýyor her biri kulaðýma... |
|
|
Þiddet bir var olma biçimidir ve sonuçlarý bakýmýndan þefkatten çok daha somuttur. Þiddet ve tutkunun mengenesine yakalandýðýmýzda varlýðýmýz yok olma tehdidini öyle net algýlar ve öyle baðýrýr ki, bu çýðlýktan kaçamayýz. Þefkatten ve masumiyetten þüphe duyarýz hep ama þiddetten ve tutkudan duymayýz. Çünkü yaralarýmýza dokunabiliriz. Acý huzurdan keskindir. Ýz býrakýr. Ve hepimiz zaman zaman varlýðýmýzý ispatlamak için, kendimize ya da bir baþkasýna þiddet uygularýz. Sevgi bir bütün olma hali ve eylemidir. Huzur ve güvenlik, þefkat ve merhamet, minnet ve sadakat, zenginlik ve rehavet içerir. Ne yazýk ki; insan doðasýný hiçbir zenginlik sonsuza dek mutlu kýlmaz. Aþk ihtiyaçtýr. Bilinçli veya bilinçsiz bir þiddet eylemi. Uyandýrýr. Heyecanlandýrýr. Silahlandýrýr… Ya kendi varlýðýmýzý ya da karþýmýzdaki varlýðý öldürmeyi hedefleriz. Aþk bir taleptir karþýmýzdakinden ve karþýlansa da öldürürüz, karþýlanmasa da. Çünkü; ancak öldüðümüzde yeniden doðacaðýmýzý hepimiz, içten içe biliriz....
AKS_Aþkta Kalan Üç Anka_
|
|