"Bir kitap, yazarı uyurken de çalışmaya devam eden bir fabrikadır." - Gabriel García Márquez"

yazı resim

Yine bir gece yarısı uyandım,
İçimde sensizliğin sancısı,
Soğuk ve hüzün...
Tik tak sesleriyle gecen zamana inat,
Bir an seni düşünmekten vazgecmedim.
Sol yanım bir hoş,
Bir başka bu kez sol yanım.
Sol yanın kalsın hep boş,
İstesende benden başkasıyla dolmasın.
Donmasın gözlerin, bir başkasının gözlerinde,
Terlemesin o ellerin bir başkasının ellerinde
Hissetmesinler nefesini ya da,
Islatmasınlar saclarının tellerini,
Benim göz yaşı döktüğüm gibi...

Unutmadım, yaptıgın ihaneti, seviyorum kelimelerini,
Evet yalandı hepsi, evet rüyaydı hepsi.
Uyandık ve bitti, bir sonbahar misali...
Soldu, kurudu ve gitti.
Kaç kişi geçti o kaldırımlardan,
Kaç kişi girip çıktı,
O kahvehane gibi olan kalbine,
Yosun tutmuş bak kaldırımlar,
Haykırıyorlar adeta sensizlige
Ben alıştım sessizlige,
Ama bak kaldırımlar bile alışamamıs sensizlige,
Benim alışmamı, unutmamı nasıl beklersin söyle !

Her masal gibi sende, mutlu prenses rolünü oynadın,
Bense o çirkin kurbağa...
Yalandı belkide, o ilk öpüşün bile,
Gözlerimin içine bakarak terkettiğin güne,
Lanet olsun...
Sevgimde, aşkımda sana haram olsun
Haram olsun...

Cebrail AY

KİTAP İZLERİ

En Uzun Gece

Ahmet Altan

Aşkın Karanlık Coğrafyası: Ahmet Altan'ın "En Uzun Gece"si Töre cinayetlerinin gölgesinde akan bir tutkunun trajik öyküsü Ahmet Altan'ın "En Uzun Gece"si, aşkın ve acının iç
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön