Eski Türklere olan baðýntýmýz, kimi uluslarla olan iliþki kadarla bir baðýntý olmanýn dýþýnda genel olarak aramýzda; yine duygusal anlayýþ olma ötesinde; ne daha çok kültürel, ne daha çok üreten deðerler oluþla, ne yaþantý aþýþla; ne organik bir oluþmanýn organize olmasýna dek, çok daha ekstreden bir bað yoktur.

Birbirimize göre araya bambaþka yer ve zaman sal baðýntýlar, girmiþtir. Aramýz böylesi bir aralanýþ oluþla ne üreten oluþla, ne öznel kaynaþan yapý oluþla ve ne örgütlenmeci deðiþmelerin, dönüþmelerin olmadýðý aralayýþlarýn, ‘ resmi’ oluþla aramýza girdiði sadece zamansal bir boyut düzlem iliþkisi vardýr.

Ne Osmanlý yapýnýn eski Türklerle duygusal olma dýþýnda bir iliþki ve alakasý vardýr. Ne de Türkiye Cumhuriyeti Ulusunun kuruluþ ve devam ediþinde, eski Türklerle fiziki, kültürel, nesnel ve öznel bir baðýntýsý vardýr.

Bu düzlem kendisinden önceki Türkmen denen düzlemin inþa kalýplarýyla oluþmamýþtýr. Türk ulusu biyolojik bir inþa deðildir. Ýnsanlýk tarihi, biyolojik bir inþa deðildir. Ýnsanlýk anlayýþý gibi insanýn tarihselliði de organize üreten, tüketen, refah seviyeli, insan kültürlü, biyoloji oluþumu dýþýnda bir bað ve giriþme alanlarý organizesidir.

Biyolojik insan denen varlýk; primatýn kendisi ile sýnýrlý, kendisi gibilerle duygudaþlýðýdýr. Oysa insan kendi dýþýmýzda, biyolojimiz gibi olmayan: asla biyoloji olmayan; sosyal totemi duygu ekseninde, emek, akýl ekseninde oluþla; nesne, özne baðýntýlý saðlayýþlarla üreten giriþme ve giriþtirmeler aðýdýr. Kendi dýþýnda giriþme ve giriþtiricileriyle baðýntýlý üreten soyut vücudu olan bir inþalar organizesidir

Sosyal alanýn da, milleti duyuþlu öznel yaþamsallýklarý vardýr. Ama Türk Ulusu kültürünün milleti imani duyuþlarýný her biri tek baþýna Türk Ulusu’nun paylaþýlaný deðildirler. Baþta olan sonda olanýn kendisi deðildirler. Sonda olan baþta olaný ana karakteriyle hýfz eder sentezdir. Bu tüm insanlar için uluslar için aynýdýr. Baþta olan (Türkmen, Araplýk vs.) sonda olanýn hýfz edileni olmak dýþýnda; baþta olan (Türkmen, Arap oluþ, Kürt vs.) sonda olanýn, sonrada olanýn hiç bir þeyini içerip ön göremezler.

Ulus kültürü inþanýn milleti yapýsýndan sonra ortaya çýkan; sýnýfsal örgütlenmeler bilincini yansýtan giriþme ve üretmeler aðýdýr. Yani millet baþ olandýr. Ulus millete göre son olandýr. Millet asla ulusu içeremez. Ulusta hýfz edilmiþ milleti özellik vardýr. Sondaki, baþtaki inþa yapýlarýna ayrýlmaz. Ayrýlýrsa ulusla ortaya çýkan bileþke özelliklerin tümünü yitirir. Bu inþanýn kuralýna aykýrýdýr. Ýnþa çöker.

Bir motor sisteminde milleti gibi her bir parça oluþmalar baþta vardýrlar. Bunlar buhar kazaný, ya da içten yanmalý sistem itenekleri, sübap, diþli entagrasyonlarý, mil gibi bir yýðýn vs. baðýntýsýdýrlar. Bunlar bir araya dizayn konuþla motor (ulus) inþasýný oluþtururlar. Artýk baþta olanlar ne motordur. Ne motorun yaptýklarýný baþtaki entegrasyona tabii tekil olanlar bu iþi yapabilirler. Motor (ulus) bambaþka bir inþadýr. Parçalarýna ayrýlamazlar. Ayrýlýrlarsa motor iþlevi biter. Ulus iþlevleri, milleti yapýda yoktur.

Ýnsan kavramý da inþacý ruh olarak motorla andýrýþýr. Ancak insan inþasý, öðrenebilen; sistemini yenileyip organize edebilir oluþuyla; motor yapýdan ayrýþýp bir önceki ilki düzlemle inþa aþabilirlerse de; orada kalýrlar. Son ayrýþan sentezle, öznellikleri etkilenmiþ, öðrenmiþ olacakla; yine de bir önceki düzlemden ileri, son sentezi düzlemden hayli geri olacaklardýr. Hidrojen ve oksijen birleþerek suyun özelliðini yaþarlar. Ayrýþýrlarsa bir daha suyun özelliðinini göremezler.

Ayrýþan milleti inþalar da o düzeye dek öðrenilenler dýþýnda, yeni inþalar yapýp, tekil süreçlerini devam ettirememekle sönerler. Ya da yeni baþka birleþmelere uðrarlar. Oysa inþanýn kuralý nicelik ve nitelik dönüþmesiyle ithal girdilerle birleþen entegrasyondur.

Entegrasyonun parçalanmasý bir baþka geliþme deðiþme entegrasyonuyla aþýlýr. Deðilse ulus gibi bir entegrasyon, öznel parçalara daðýlmakla kýsa hoþlanmasýnýn yanýnda uzun sürçte intiharlarýný yaparlar.

Artýk milletler, uygarlýk yaratamamaktadýrlar. Milletlerin yapacaðý uygarlaþmalar kendi sýnýrý içinde, kendi ölümüyle aþýlmýþtýr. Daha fazlasýný yapabilseydi zaten cari olurdular. Ýnsanýn duygularý bunun üzerinde olamaz. Uygarlýðý, ulus hüviyetli toplumlar yapmaktadýrlar.

Deðiþip dönüþmelerle yeniden ve yeniden bað ve baðýntýlarýný oluþturan entegrasyonlar yaþayýp deðiþip dönüþüp geliþmektedirler. Bu eþyanýn kuralýdýr. Nice biyolojik duygulu öznellikler bir mezar taþý olmaktan öte hiç bir þey üretememiþtirler. Üretenler, bileþik ruhlu entegrasyonlardýr. Üreten yönetir. Yönetirken de üretir.

Ýþte Atatürk böylesi bir koþullarýn kavranýþýna denk düþen öznel diyalektiktir. Atatürk çaðýna göre bir ulus bilinci kurucusu ve anlayýþýdýr. Elbette Atatürk baþta oluþla, kendinden sonrada hýfz edilen olup; sondaki inþanýn kendisi deðildir. Her þey ve her sistem gibi Atatürk sondaki inþayý öngöremez. Atatürk sondaki inþadan bihaberdir. Atatürk sondaki inþalara olamsal bir olasýlýktýr.

Sondaki inþalar da, öznel öfkeyle; kin ile karnýný yýrtsada; kendisi içinde hýfz edileni; ne bilinç oluþla, ne yaþanmýþlýk ve tecrübe oluþla, inþa içine emek enerji baðý olarak sokulmasýna engel olamazlar.

Böyle bir tutum içine giren hamlýk ta zaten insan ve tarihsel kültürlü bilme olmayýp; bir duygu ve cehalet kini oluþla, geliþen oluþmalarýn zincir baðý olamayýp, sýradan kullanýmla tarihin çöp sepeti atýðýdýrlar.

Biz istediðimiz kadar kibirce davranýþla olumlu olumsuz tarihin olay ve kiþilerinin düþünsel enerji baðý yansýmalarýný seçme ayýklamasýný yapsak ta, baþta olanýn iz ve izleðini taþýrýz. Abdülhamit, 3.Selimi ne kadar silmeye uðraþýrsa uðraþýn Abdülhamit 3.Selim'in ürünü olma yanýný taþýr olmakla beraber Abdülhamit farklý bir inþadýr.

Cumhuriyet te Osmanlý'nýn olumlu olumsuz yanýnýn ürünü oluþla; Osmanlý'dan bambaþka bir inþadýr. Baþ ve son olma, baþý hýfz eden devamlýktý kesikli sürekliliði, günü dünle ayný kýlmazlar. Dün Ay'a gidilmemiþti. Dünün Ay'a gidemeyen insalýk parçasý, bugün Ay'a gidebiliyor.

Gün, dün olsaydý; bu gün hiç Aya gidebilir miydi? Gün de dün olmasaydý; gün bu seviyede birden Ay'a gitme muktedirliði içinde olur muydu? Dün Saddam vardý. Bu gün Saddam yok. Gün dünün devamýysa da, dünün kendisi asla deðildir. Kiþi kýzsa, köpürse, karnýna býçak ta soksa; günü, dün yapamaz.

Ayný ýrmaða iki kez girilmediðini kiþinin biliyor olmasý gerekir. Geliþmemiþ, güne göre primitif kalmýþ özneldi ruh ulemaya danýþýþla, türban serbest kýlýnsada, gün; dün gibi akmaz. Dün jipi olmayan cüppeli, Türbanlý; þimdi cipe biniyorlar. Jipe binen türbanlý jipe binmeyen dünkü türbanlýdan farklý düþünür. Ýmama deðil, genel olarak internete danýþýlýr. Ulemaya sorsa da, aklý internetle karýþýr.

Cipte yaþayan biri, deve ile yaþayan iliþki ve baðýntýlarla düþünüp, inanýp, anlayýþlar geliþtiremez. Týpký develi yaþamýn cipli yaþamý tahayyül edememesi gibi. Uçaða binip zamanlar atlayan kiþi, develi kiþi gibi duygu düþünceli beslenme yapmasý artýk olanaksýzdýr. Deve kültürü þimdiye göre ekstradan bir safra olurlar.

Kiþiler, duyduðu sesi tanýmlarlarken artýk doðuran deve iniltisine benzetmezler. Þimdinin insaný doðuran deve sesini de bilmezler. Deve sesine benzer sesi duyduklarý zaman, benzese de benzemese de duyulan o sesi motor homurtusuna ya da su motoru, taksi motoru, traktör motoru, uçak motoru veya matkap motoru iniltisiyle paralelik kurup, bu sesi duyma sürecini, bu tür benzeti ile yansýtýrlar.

Dün ile benzeþiþle, ayný serbesti kullaným içinde olunan þeyleri yaþarken, dünkü türbanlý gibi düþünüp yaþantýlaþmazlar. Elinde telefonu olan da, dünkü türbanlý deðildir. Sadece dumura uðramýþ safralarý, taþýyor olan birileridirler o kadar.

Görülmektedir ki Atatürk olmasa, Atatürkler olanaksýz deðilse de hani sýfýr denecek deðere çok yakýndýr. Þartlar da lideri belirlemez. Þartlar dýþ koþuldur. Dýþ koþul kadar iç koþul baðýntýsý da (Atatürk de) gereklidir. Hatta iç koþul (Atatürk lük) at baþý oluþla dýþ koþulu geçer. Ýç koþulun varlýðý, mutlaka dýþ koþulu er geç bulur. Ama iç koþul yoksa, dýþ koþul hiçbir þeydir.

Örneðin Sevgili Gazi sürecin iç koþullarýndan biriydi. Ýþgal de dýþ koþuldu) Gazi 3 ay gibi geçici bir süre Meclisin baþkumandanlýk yetkisini de almýþtý. Bu yetkiyle Sevgili Gazi gitti 30 Aðustos zaferini kazanmamanýn sürecine hem karar verip, hem süreci yönetti. Böylece baðýmsýzlýk savaþýný sonuçlandýran nihai kýlýcý vurmuþtu.

Not bu kutsal baþarý da genel bir ilke olarak;” Meclisin yetkilerinin bir kiþi tarafýndan kullanýlmasýnýn söz konusu olamayacaðý“ doðrudur. Ama özel zarureti durumda, özel kiþiyle; böylesi bir karar da o kadar isabetli ve doðru bir ilkedir. 1. Meclisi bu isabetli kararýndan ötürü þükranla yâd etmek gerekir.

Oysa TBMM Irak dýþ koþuluyla ve bu Irak Harekatý süreci boyunca hâsýla olacak gebe durumlar sýrasýnda gerekli durumda “yurt dýþýna uzatmalý harekât yetkisini meclis hükümete ve onun liderine vermiþti”. Askerlerimiz dövüldü, tartaklandý, birliðimiz silahlý saldýrýya uðrayýp, baþýna çuval geçirildi. Savaþ uçaðýmýz, askeri helikopterlerimiz düþürüldü. Savaþ nedeni sayacaðýmýz gemimiz saldýrýya uðradý 9 kiþi öldü. Yine savaþ nedeni sayacaðýmýz Ýsrail ve Rum ortaklýðýnýn Ak denizde gaz ve petrol arama teþebbüsleri, bizi yere bakýda bakýda gerçekleþtirildi.

Ýç þart koþulu olan hükümet ve lideri, dýþ þartlar olduðu halde basiretsiz ve aciz kalmýþlardý. Nota dahi verilmemesi karþýsýnda; “neden nota verilmediði? Sorulduðunda kara mizaha konu oluþla acizliklerini karikatürize etmenin ardýna saklayarak; “ne notasý? Müzik notasý mý bu!!” diyordu. Bu da göstermekteki sadece dýþ þartlar lideri ortaya çýkarmaya hiç yetmediði gibi lider olamamayý da zelil ediþle deþifre ediyordu.

29.10.2013


29.10.2013