ÇOCUKLUÐUM

Bilmezdim nereye dayanýr soyum;
Dedem bizler Türk’üz evladým derdi.
Canlý köyü idi doðduðum köyüm;
Rabbim rýzkýmýzý bu köyde verdi;
Sanki çocukluðum bir þaheserdi(!)

Bacayý yalardý ocakta ateþ;
Ýki kardeþ idik, sonra olduk beþ;
Yatak da enine yatar beþ kardeþ.
Annem altýmýza minder sererdi,
Sanki çocukluðum bir þaheserdi(!)

Biz yemeyi hamurlarda öðrendik;
Yürümeyi çamurlarda öðrendik;
Yýkanmayý yaðmurlarda öðrendik;
Büyüdükçe aklým her þeye erdi,
Sanki çocukluðum bir þaheserdi(!)

Çýplak ayak gezdik, hasta olmadýk!
Mikroplara karþý aciz kalmadýk!
Dengeli beslenme nedir bilmedik!
Karlar baþýmýza yaðar, erirdi;
Sanki çocukluðum bir þaheserdi(!)

Küçük yaþta tarla tapan görürdük,
Ýmeceye içme suyu verirdik,
Çift sürerken öküz önü yürürdük,
Çalýþýrdý ailenin her ferdi;
Sanki çocukluðum bir þaheserdi(!)

Bazen yoktan yere ederdik kavga,
Kavgayý babaya söylerdi karga;
Her akþam, her evde eser kasýrga;
Dayaðýn korkusu bizi gererdi,
Sanki çocukluðum bir þaheserdi(!)

Ne koltuðum vardý ne de bir masa,
Mideye girense pancar, pýrasa;
Her suç bir cezaydý, her dert bir tasa;
Ýnfaz yeri yakalandýðýn yerdi;
Sanki çocukluðum bir þaheserdi(!)

Oyuncaklar yaptýk ýslak topraktan,
At söðüt dalýndan, giysi yapraktan;
Çocuk bu, anlamaz var ile yoktan;
Bilmezdim, yaptýðým hayýrdý þerdi;
Sanki çocukluðum bir þaheserdi(!)

Ne robotum vardý, ne de bir laptop;
Kimimiz top oynar, kimimiz istop;
Islanýnca aðýrlaþýr bezden top
El ayak her zaman çamurdu, kirdi;
Sanki çocukluðum bir þaheserdi(!)

Sanal arkadaþlýk yoktu o zaman!
Gönül kardeþliði yamandýr yaman!
Ateþten yükseðe çýkardý duman,
Dumanla uçardý, göðü gezerdi;
Sanki çocukluðum bir þaheserdi(!)

Sonra meþin topun peþinden koþtuk,
Attýkça golleri coþtukça coþtuk.
Köye sýðmaz olduk, þehire taþtýk;
Alnýmýzdan akan emekti, terdi;
Sanki çocukluðum bir þaheserdi(!)

Sinemaya gittik, belki ilk defa;
Filmlerde gördük kim sürer sefa;
Tommiks’den Teksas’dan öðrendik vefa;
Her kahraman muradýna ererdi,
Sanki çocukluðum bir þaheserdi(!)

Oyunlarda kýyasýya yarýþtýk,
Yenilince hýr çýkartýp dövüþtük,
Sonra kardeþ olduk, hemen barýþtýk;
Çocuksu gönüller çiçek dererdi,
Sanki çocukluðum bir þaheserdi(!)

Coþari’de hayat gayet basitti;
Çocuksu hayaller yok oldu bitti;
Büyüdüm, çocukluk sýr oldu gitti;
Hepimiz kardeþtik, gayemiz birdi;
Sanki çocukluðum bir þaheserdi(!)

Ýbrahim COÞAR