Rüzgara fýsýlda adýmý,
Akýp giden zamana karþý
Bir akþam üstü gün batýmýnda
Avuçlarýmda, toprak kokusu.

Kasvetli þubat soðuðu, iðneliyor acýmý.
Kýþ güneþim soluyor.
Zamanýn izleri seni andýrýyor.
Kim bilir ne haldesin! düþüncesi.
Derinlerden gelen bir ses
Bilmem ne uðultusu !

Kalbim, zamanla yarýþýyor gibi
Ýçim sýra kýmýldýyor kendince,
Ateþ ediyor bir "Adam" karanlýðýma
Ve yalnýzlýðýna tutsak!.
Az sonra tren kalkýyor
Ýçinde bir garip yolcu
Raylara vuran sýcak ve aðýr demir kokusu

Sararmýþ buðday baþaklarý
Ve eþlik ediyor bulutlar!
Güneþ ufuklar da saklanýyor.
Yaðmur yaðacak besbelli
Pencereden dýþarý bakýþlarým,
Bir çocuk neþesinde
Yorulduðum yerden, düþlerimden sýzlýyor umutlarým!
Akýp giden bu hayat karmaþasýnda,
Bende bir yolcuyum iþte!..