"Yazmak, aslında, 'Ben henüz ölmedim!' demenin en nazik ama en inatçı yoludur." – Ursula K. Le Guin (Kurgusal)"

yazı resimYZ

Çocuk gibi koşamadın,
Sevinip de coşamadın,
Seni adamdan saymadık,
Buna bile şaşamadın.

Hakkındır küskün bak, çocuk,
Yürekleri yak, çocuk.

Herkes, gülüp oynaşırken,
Çalıştın, büyüdün erken,
Elinden tutan olmadı,
Yokluk belin büktü derken.

Hakkındır kızgın bak, çocuk,
Yürekleri yak, çocuk.

Hem aç, hem açıkta yattın,
Kâh cam sildin, mendil sattın,
Bir acıyanın olmadı,
Hayatını riske attın.

Hakkındır kırgın bak, çocuk,
Yürekleri yak, çocuk.
Hep sokaklarla anıldın,
Zevkte, işte kullanıldın,
Her şeyini kirlettiler,
Onuru yoktur sanıldın.

Hakkındır ıslak bak, çocuk,
Yürekleri yak, çocuk.

Belki sokağa atıldın,
Belki kaçtın sen katıldın,
Bir soranın olmayınca,
Parayla bile satıldın.

Hakkındır iğren bak, çocuk,
Yürekleri yak, çocuk.

Belki bir gün çilen biter,
Vebalin bizlere yeter,
Sen helâl etsen de bize,
Bakalım Yaradan ne der.

Hakkındır afsız bak, çocuk,
Yürekleri yak, çocuk.

Abdullah Haktankaçmaz
ah6334@gmail.com
(Vaveyla adlı Şiir kitabımdan)

KİTAP İZLERİ

Nohut Oda

Melisa Kesmez

Melisa Kesmez’in ‘Nohut Oda’sı: Eşyaların Hafızası ve Kalanların Kırılgan Yuvası Melisa Kesmez, üçüncü öykü kitabı "Nohut Oda"nın başında, Gaston Bachelard'dan çarpıcı bir alıntıya yer veriyor:
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön