Bir gün toprak olacaðým
Sonra fosilimden bir aðaç yetiþecek
Dünyaya yapraklarýndan bakacaðým
Bunu takiben;
Cesedimi yiyen bakteriler öldüðünde
Eriyip buharlaþtýðýnda
Belkide gökyüzüne yükselirim
Kuþlarýn kanadýnda çarpar sevgimi
Yalnýz kalbim.
Sonra yaðmurlarla yeryüzüne inerim
Sevgi olup yine
Gökyüzüne yükselemem belki
Ama sevgi kadar
Yeryüzünün özü olurum.
Belkide bir arýnýn gözlerinden bakar dünyaya
Kimbilir okyanusun köpüklerinde yoðunlaþýrým
Þairlere ilham olur; kimsesizler için aðlarým.
Sonuç olarak;
Beni kahreden dünyada o beni dýþlasa da
Ben onun özünde yaþarým.