Telefonun sesi gecenin ilerleyen saatlerinde acý acý çalýyordu. Gecenin bir yarýsýydý, bakýlmalý mýydý, tam karar verememiþti. Ama çalan telefonun sesi durmak bilmiyordu.

Evin hanýmý çaresizliði yaþýyordu. Acaba þehir dýþýnda bulunan beyi miydi? Yoksa acý bir haberin iþareti miydi? Bilemiyordu.

Çaresizce yataðýndan besmeleyi çekerek telefonun yanýna doðru ilerledi. Çok yorgundu. Oldukça geç yatmýþtý. Günlük okuduðu Kuraný kerimi okumaya gayret etse de, gözleri dayanamayýp kapanýyordu.

Gün içinde salça kaynatmýþtý. Kolay deðildi, 200 kilogram salçayý temizlemek, ateþini yakmak, kaynayýp kývamýna gelene kadar karýþtýrmak, sýçrayan sýcak salçalarýn kollarý yakmasý da çabasý tabii.
Fakat güzel olan kendi emeðinden çýkan, alýn terin mis gibi… Birde bunun baþka bir zevki var… Salça kaynarken patates közlenir, çay demlenir ve afiyetle içilir.

Diðer nevaleleri zikretmek istemiyorum çünkü kiminde vardýr, kiminde yoktur diye anlatýrdý Vildan haným. Komþularý tarafýndan çok sevilen, her dileyene elinden gelen yardýmý esirgemeyen, fedakâr bir hanýmefendiydi.

Beyi biraz sert mizaçlý ve evine son derece baðlý, kendi halinde bir insandý. Çocuklarý epey vardý. Ýkisi kýz, dördü erkek olmak üzere altý çocuklarý bulunuyordu. Evlerinde babanýn otoritesi oldukça belirgin olan bu ailenin çocuklarý adeta davranýþ bozukluðuna kapalý bir halleri vardý. Küçük olmalarýna raðmen asla bir taþkýnlýklarýna þahit olamazdýk. Son derce efendi ve uysal çocuklardý.

Sadece kendi kardeþleri arasýn da bazen tartýþmalarý olurdu. Annelerinin bir seslenmesi kâfi gelirdi. Aile yapýlarý bakýmýndan çevrenin örnek ailelerinden sayýlýrlardý. Son derece huzurlu ve mutlu olmalarý kimsenin gözünden kaçmazdý.

Evin basý olan Bircan Bey, çocuklarýyla bisiklet sürer, top oynar, onlara araba sürmeyi öðretir, neþeleri mükemmeldi.

Bircan bey bazen iþi gereði þehir dýþýna iþ gezisine çýkardý. Yine Bircan beyin bulunmadýðý bir vakitte telefonun çalmasý, Vildan hanýmý tedirgin etmiþti. Çünkü Biliyordu ki Vildan Haným beyi böyle bir saatte haç aramazdý. Kesin bir acý haber duyacaðýndan da korkmuyor deðildi.

Çocuklarýn uyanmamasý için ne kadar acele etse de telefonun baþýna gitmek için, hiçte kolay olmuyordu. Fakat baþarmýþtý.
Elini besmele çekerek uzattý ve ahizeyi aldý alo dedi ama ne kadar tedirgin olduðunu bilemezsiniz.
Çünkü çok çekingen bir hanýmdý. Alo diye bir kez daha seslendi ses gelmedi. Birkaç kez daha denedi fakat yine hiçbir ses gelmiyordu.

Ahizeyi eline aldý, iyece bir baktý. Acaba telefon mu arýzalýydý. Veya çok geç mi kalmýþtý. Bunlarý düþünüyordu içinden Vildan Haným, çokta üzülmüþtü.

Acaba beyinin baþýna kötü bir olay mý gelmiþti. Onumu haber veriyorlardý. Polisi mi arasaydý. Çocuklarý mý uyandýrsaydý, bilemiyordu. Uykusu kaçmýþtý. Yarabbi sen her þeyin hayýrlýsýn nasip eyle diyerek niyazda bulundu.

En azýndan akþam okuyamadýðým Kuraný kerimimi okuyum diyerek, abdestini alarak iki rekât Teheccüt namazý kýldý. Tesbihatýný çekti ve kalkýyordu Kuran okumak için.

Vitrinin üzerinden almak üzere uzanýnca telefonun zil sesi yine duyuldu. Acýmasýzca çalýyordu. Sanki her zaman çalan zil deðil de, adeta bir siren gibiydi.
Bu sefer kararlýydý Vildan Haným koþar adým telefonun ahizesine sarýlmýþtý ve yine besmeleyi çekerek alo demeyi denedi.

Ses yine gelmiyordu. Birkaç kez daha denedi fakat nafileydi. Ses gelmiyordu. Haklý olarak bir kaygýya kapýlmýþtý. Acaba beyi Bir caný mý aramalýydý. Uzakta olduðu için mi sesi gelmiyordu kaygýsýndaydý.
Sonra her zaman konuþuyorduk bir sorun yaþamýyorduk. Acaba baþka bir sorun mu var þüphesine kapýldý.

Bu durum karþýsýnda daha çok kaygýlandý. Ne yapabilirdi, bilemiyordu. La havle vela kuvvet illa billahil aliyyil azim (hareket ve kuvvetin yalnýzca sahibi cenabý haktýr) demeyi ihmal etmemiþti.

Yeniden yatak odasýna doðru yöneldi ve yataðýna uzandý. Yorgun olduðundan gözleri yumuldu ve öylece uyuya kaldý. Sabah namazýnýn ezanýný duyana kadar azda olsa uyuya bilmiþti.

Þükürler olsun diyerek yeniden sabah namazý için hazýrlýk yapmaya koyulmuþtu. Nihayetinde abdestini alarak namazýna durdu. Huzurluydu. Yorgunluðu kalmamýþtý. Gördüðü rüya onu çok rahatlatmýþtý.

Zaten beyi Bircan da bugün gelecekti. Bu bakýmdan nede olsa çok rahattý.
Çocuklarýn her biri okula gidecekti, kahvaltý hazýrlamaya koyuldu. Çocuklara bu durumdan hiç bahsetmedi. Keyifli bir kahvaltý yaparak onlarý dualarla uðurlamýþtý.

Kapýyý örttü ve içeriye girerek, sofrayý kaldýrýrken kapýnýn zili çaldý. Hayýrdýr inþallah diyerek, kapýyý açmak için ilerlemiþti. Ýçinden herhalde çocuklar bir þeylerini unuttular, onu almak için yeniden geldiler diye geçiriyordu. Kapýyý açtý ama birden þaþýrdý. Bu vakitte beklemediði sevgili eþi Bircan Bey gelmiþti.

Vildan Haným ne kadar çok sevinmiþti. Ýçinde gizlediði kuþkular henüz netleþmemiþti. Bircan bey acýkmýþtý. Ýyi bir kahvaltý yaptý. Hal hatýrdan sonra birazdan çýkacaðýný söylemiþti eþine. Vildan Haným istiyordu ki hemen gitmesin henüz daha yeni gelmiþti. Daha konuþacaklarý vardý, söyleyecekleri bitmemiþti.

Bu durumu Bircan Bey anlamýþtý. Toplantým olduðu için gitmek zorundayým. Akþam erken geleceðim, biraz sabredersen o zaman bol bol konuþuruz diyerek Vildan Hanýmý biraz olsun teskin etmiþti.

Zaman kalmadýðý için ve birde gelir gelmez moral bozukluðuna sebebiyet açmamak için telefon konusunu açmamýþtý.
Ama hiç aklýndan çýkmýyordu, bir an önce bu tatsýz durumu anlatmalýydý. Vildan Haným normal ev iþleriyle uðraþýrken, gelen giden komþulardan akþamý etmiþti zaten.

Bircan Bey söylediði vakitte erken gelmiþti. Evlerine çekildiler, çocuklar henüz gelmemiþlerdi. Mutfakta biraz þakalaþtýlar ve gülerek devam ediyorlardý.

Zil sesiyle þakaya nokta konulmuþtu. Gelenler çocuklardý. Hepsinin yüzünde bir heyecan vardý. Babalarý gelmiþti. Acaba onlara neler almýþtý kaygýlarý bunlardý.

Bircan bet de bu durumlarý ihmal etmezdi. Mutlaka hediyeler alýr eli boþ dönmezdi. Bircan bey akþam yemeðine kadar çocuklarla sohbet etti. Yemeklerini afiyetle yediler.

Vildan Hanýn beyinin sevdiðini bildiði içli köfte, mantý ve tarhana çorbasý yaparak, çoban salatasýyla sofrayý donatmýþtý adeta. Çeþit güzeldi, Bircan Bey afiyetle yedi, çocuklarýyla muhabbet ederek. Çocuklar kendi odalarýna çekilmiþti. Vildan Haným kahveyi getirdi ve beyi ile afiyetle içti. Bulaþýklarý yýkamak için mutfaða çekildi.

Þu kanaatteydi. Çay içerken konuþuruz diyordu.
Öylede oldu, baþ baþa çay içerken durun hakkýnda teferruatlýca bilgilendirmede bulundu. Bircan Bey sualler soruyordu. Vildan Haným da olduðu gibi anlatmýþtý.
Tamam, bir tanem sen merak etme, ben o saatte arayan ve seni merakta býrakan numarayý bulmaya çalýþacaðým dedi.
Vildan Haným oldukça rahatlamýþtý.

Bircan bey sabah kahvaltýsýný yaparak erken ayrýlmýþtý. Ýlk iþ olarak Telekom da müdürlük yapan arkadaþýný ziyaret etti. Bu tatsýz durum hakkýn da bilgilendirme yaptý.
Arkadaþý Fikret Bey sen meraklanma gerekeni her neyse yapar ve seni bilgilendiririm dedi. Bircan Bey kahvesini içtikten sonra müsaade alarak vedalaþtý.
Ýþ yerinde bekleyen evraklarýn tasniine koyulmuþtu. Saat 11.00 civarýydý.
Telefon çaldý ve aryan Fikret beydi. Bircan Konuyu araþtýrdým, bir telefon kulübesinden aramýþlar. Biliyorsun bu numaralar da þahsa ait deðildir.
Fakat asla önemsemeni istemem, zira her gün binlerce böyle vakalarla karþýlaþýyoruz. Yanlýþ arama ola bilir. Adam telaþ içindedir. Belki bir hastasýný arýyordur veya kimi aradýðýný bilmiyordur.

Bir bilsen arkadaþým, Ýtfaiyenin, acilin, polis imdadýn bu konuyla baþý dertte. Sen ve deðerli eþiniz lütfen üzülmeyin olmaz mý diyerek selamlaþarak vedalaþtýlar.

Bircan Bey rahatlamýþtý, hemen telefona sarýldý ve eþini aradý. Durum hakkýnda bilgilendirme yaptýktan sonra, rahatlamasýný tembihleyerek telefonla sevgilerini sundu ve telefonu kapattý.

Vildan Haným Her zaman olduðu gibi komþusunun iþine yardýma gitmiþti.
Tabi oda beyinin anlattýklarýndan sonra çok rahatlamýþtý.