…….Bu dünyada gözlerinde bana Cenneti yaþatan koca yürekli adama….

“ Cenneti çok uzaklarda bilirdim meðer gözlerin kadar yakýnmýþ Cennet..Meðer bu dünyada Cenneti hayal etmek gözlerinde saklýymýþ..”

Bu satýrlarý bana Cenneti yaþattýðýn günden yazýyorum sevgili..Ellerinle þahit gösterdiðin deniz kokulu yüreðimden düþüyor kelimelerim..Öznesi çalýnmýþ hayatýmý yeniden inþa ederken cümlelerime sevda yüklemini býrakýyorum seninle..Bilmesin ki; senin soyadýna sahip olmasam da ismim hiçbir zaman senin varlýðýnda baþka gölgelerde ýsýnmadý. Adým “ mutluluk “ soyadým “ umut “ benim…Biliyorum bana geldiðinde balonlar olacaktý elinde. Evet bana geldiðinde bir gül dururken meðer bana en güzeli hediyeyi hazýrlamýþsýn..Yüreðini mutluluklarla bezeyip her nefesinde adýmý haykýrdýn..Omuzlarýnda gezinen ellerinle bana kadýnlýðýmý hatýrlattýn..Sevdin, sevildin..Gözlerinle Cenneti yaþattýn bana..Aldýðým her nefes sana kavuþtu..Sonra ellerimizin avuçlarýmýzda terlemesine deniz müsaade etmedi.Köpürdü deniz..Islandýk delicesine..Sevdamýza delil diye denizin tuzunu kattýk..Sonra da ellerinle yaptýðýn poðaçalarý yerken düþen kýrýntýlarýný sevdamýzýn þahidi güvercin ile paylaþtýk..Karþýmýzda deniz, gözlerimizde Cennet sevdamýzý gökyüzüne kazýdýk…Meðer gözlerindeki ýþýðýn içinde Cenneti saklýymýþ sevgili..

Ey canýma can katan adam,

Denizin hýrçýnlýðýna bakma sen..Haziran bezginliðinde tenimden akan her terin içinde adýný býraktým.. Ve terimi nefesinle sildim be can..Biliyorsun ki ; ben senin beni sevmelerine aþýðým. Benli nefes alýþlarýna, kýsýk sesle adýmý haykýrýþýna sevdalandým ben..Þimdi vakit sevme vakti.. Sokul bana..Ürkek ve utangaç bakýþlarýnla göreceksin ki yaðmur gibi ýslak yüreðim… Senin sevdanla ýslandým ben.. Ýçime doldun, yüreðime yaðdýn..Islandým senle, sevdalandým sevginle.. Varsýn olsun…Denizden kopup gelen rüzgarla üþüyorum ama varsýn olsun baðrýmý yolsun deliveren rüzgar..Rüzgarýn kopardýðý her zerremi seninle yamar, senin sevdaný giyerim üzerime...Durmalýyým bir an. Koþmalýyým sana..Sýrtýn bana dönük olsa da seni tanýmalýyým.. Beyaz ayakkabýlarým topuklarýmý acýtsa da ben sana koþarak kavuþmalýyým.. Sonra her nefeste delice solumalýyým…Seni solumalýyým ki; damarlarýmda taþýyan tüm alyuvarla sana akmalý..Devir daim olan kanýmda senin nefesin taþýnmalý..Her bir zerresinde senin adýný haykýrmalýyým.. Týpký ellerimle yapýp sana verdiðim tesbihin her tanesinde “ adýmý “ sayýkladýðýn gibi ben de her nefes alýþýmda seni büyütmeliyim içimde.Hayat kavgalarýmýn içinde niye bu kadar sabýrla hayatý seviyorum biliyor musun ? Hep seninle var olmak için… Niye bu kadar hýzlý nefes alýyorum biliyor musun ? Görmek istediðin, hissetmek istediðin her yerde olmak için…Ne bir adým gerinde, ne bir nefes uzaðýnda hep yaný baþýnda olmak için yaþýyorum ben…Ben seni yaþýyorum her bir nefesimde..

Ey yüzündeki her tebessümde beni hayatý yeniden sevdiren adam,

Ben deli bir yaðmurum …Bir gün senin çorak iklimlerine delice yaðmak için yaþýyorum mavi gökyüzünde… Özgürce dökülmek bulutlardan tenine..Yaðmak saçlarýna bir huzur sadeliðinde.. Mavi bulutlardan imzasýz boþanýrken sana kavuþmak…Ertelemek her þeyi. Sadece sen olmalýsýn. Týpký kulaklarýma eðilip “ bugün günlerden ne “ diye sorup “ aylardan sen, günlerden sen “ cümlelerinle cevapladýðýn gibi sadece sen olmalýsýn ömrümün üstü açýk duraklarýnda..Seni düþünmek, sana kavuþmak..Adresini sadece benim bildiðim sokaklarda senin yaný baþýmda olmanýn huzuruyla delice gülümsemek insanlara. Geçtiðimiz her an’ý kaydetmek için adýný kazýmak þehrimin deniz kokulu duvarlarýna… Sonra her nefesini “ içimden fýsýldayarak söylediðim “ seni seviyorum kelimeleriyle onurlandýrmak..Ellerinin yakýnlýðýna inat seni gözlerinin uzaklýðýnda usulca sevmek… Sonra bu mevsimde unutulmuþ yaðmur þiddetinde delice içime çekmek seni…Nefesimde tazelenirken hayat yüreðimde seni yaþatmak seni.. Bakiyesini bir türlü devredemediðim acýlarýmý bir gemiye yükleyip , her sabah ilk senin gözlerinde doðup benim þehrimde batan güneþin tazeliðinde yeni umutlar doðurmak isyaný kendine zarar karanlýklara..Adýna müptelâ olan yüreðimi usulca býrakmak kollarýna.Sonra doyasýya izlemek seni. Sanki bu dünyada Cennetin hayali provasýný yapar gibi..Seni içime çekmek gözlerini…Sanki bu dünyada Cennettin üzüm baðlarýnýn resmini gözlerinde yaþar gibi..Hala kulaklarýmda “ Seni sevmek günahlarýn en büyüðü olup Cehennemde bin ömür yansa da Cenneti senin gözlerinde sadece bir gün yaþayabilmek her þeye deðer….” cümlen..

Bir deniz feneriyim hani ellerinle gösterip “ caným bir gün oraya gidebilir miyiz ? “ diye sorduðun o deniz feneri gibi ilerlediðin hayat yolunda bir rehberim ben…Sonra umut ýþýðýyým karanlýklarýna…Hani her zaman geçerken ürperdiðin o karanlýða düþen aydýnlýðým ben. Senin varlýðýnda ulaþamayacaðým uzaklýk yok, koþullar ne olursa olsun düþleri gerçek yapma gücü deli deli dolaþýyor damarlarýmda… Seni sevmek ne güzel..Her an seni yaþýyorum..Ýsminin anlamlarýný düþünürüm sonra… Eþanlamlarý öyle çok ki… Bazen hayat oluyor içime doluyorsun, bazen nefes olup umutlarýnla karanlýk sabahlarýma doðuyorsun..Bazen mutluluðun baþ harfini giyinip gözlerimdeki Cenneti soluyorsun.. Sonra da kýskançlýk, bazen bir öpücük, bazen özlem, bazen sahiplenmek ama her zaman sonsuz sevgi, eþ ruhumu taþýyan eþsiz sevgili…


Ey adýnýn her harfinde hayatý soluduðum kýzýmýn babasý,

Umutlarýnýn anasý, gözlerinde Cenneti taþýyan adamýn kadýný olarak senin için kurban olmaya hazýrým.. Ýþte boynum..Vurun beni ölümlere..Uðrunda bin ölümü tatmaya razýyým sevgili. Ýþte þah damarým ellerimde..Koparýn nefesimi nefesimden. Boþa kürek çektiðim geçmiþimi düþün ömür bakiyelerimden, sadece gözlerinde bana Cenneti yaþatan adamla geçirdiðim kýsa ömrümü verin bana...Ey ölümlerden ölüm beðendiðim adam; varsýn olsun adýn “ bende “ ölümle anýlsýn..Seninle olan her þeye varým ben..Ölüm koksa da nefesim sen hayatý tattýr nefesinle..Hadi tut ellerimi…Sýmsýký sar beni..Gözlerinde ezberlediðim þarkýlarým ol..Sonra hayatýmýn en anlamlý sözleri ol..Öznesini yüreðimde yitirdiðim cümlelerimin en taze yüklemi ol..Hadi þehrimde kokun kaybolmadan tekrar gel…Uzatma bana geliþ aralýðýný…O tatlý dudaklarýndaki sýcak gülüþlerinden mahrum etme beni. Ellerimi tutarken ki mahcup halini , dudaklarýmý öperken ki tatlý acemiliðini tekrar yaþat bana. Hadi yollarýnýn uzaklýðýna aldanma sen. Üzerindeki yol yorgunluðunu silkele..Sen gelmeden ben her þeyi hazýrladým...Rengarenk balonlarý bir de kýz kardeþinin istediði bileklikleri…Seninle gelmen için her þey hazýr..Þehrime gelen ilk otobüsü kaçýrma sakýn..Karanlýkta bindiðin yolculuk benim gözlerimdeki aydýnlýkta bitsin..Gözleri Cennet kokan yar, gelirken sakýn hiçbir þey getirme bana..Sadece hayat kokan “ benliðini “ bir de “ ben “ kokan nefesini getir..


Lütfen baþka bir þey getireyim mi diye sorma bana.
Gayri baþka þeye gerek.. …

“ Getirdiklerin zaten Cennetin taa kendisi…”



Her nefesinde bana Cenneti taþýyan adam,

“ Seni çok seviyorum…”

30 Haziran 2007

Yazan : Gözlerinde “ Cenneti “ Saklayan Kadýn

Derleyen : Ýsmail Sarýgene