"Denemeler"de gördüðüm þeyi Montaigne'de deðil, kendimde buluyorum. -Pascal
 |
|
 |
|
|
||||||||||
|
Hala tartýþýr durur annemle babam; 1964 müydü yoksa 1965 miydi diye yýllardan.. Ama hemfikir olduklarý bir konu var ki, o da mýsýrlarýn hasat zamanýymýþ.. Yedi çocuklu bir ailenin sondan iki numarasý olarak dünyaya gelen ben; Nedense pek sevilmemiþim annemin rahmine tohumlarýný býrakan tarafýndan. Belki erkek olur diye izin verilmiþti yaþamama ama, boþa çýkarmýþtý tanrý umutlarýný. Henüz yaþýma girmeden ölümün soðuk nefesi vurmuþ yüzüme Galip gelmiþim yine, bir ömür boyu sürecek olan inadýmdan.. Sýrf vicdanlarý sýzlamasýn diye, doktora götürmüþler beni Zehirli ishalmiþ teþhis, ölüyormuþum susuzluktan.. Yoksul ve kalabalýk bir ailede, var olma çabasýyla geçen bir çocukluk, Sonra gençliðim.. Karadeniz’in kemikleþmiþ törelerine baþ kaldýran, Kýz evlatlarýna biçilen kaftana sýðamayan gençliðim.. Yüreðime kazýnan karþý cinsin korkusunu biraz hafifletmek için belki, Belki, sýrf bu korkumdan yalakalýk olsun diye, Fazlasýyla benzemiþim aslýnda nefret ettiklerime.. Bu yüzden de pantolon giymenin namussuzluk sayýldýðý köyümde Ýlk ben geçirmiþim bacaðýma bu erkeklik simgesini.. Lise yýllarýnda takýlan kravat, O yýllarda moda olan ve sadece erkeklerin giydiði kadife montlar.. Neslimin kaderini deðiþtirmek için belki, hep yarýþ vardý Babamýn erkek evlatlarýyla aramda ve bunun getirdiði Baþarýlý bir öðrenim hayatý.. Biten okul yaþamýndan sonra, nafakamýn hala babamýn cebinde saklý olduðundan belki, Benim hakkýmda verecekleri kararlarýn akýþýna býrakmýþtým kendimi ki, bekleneni yaptýlar.. Bir dikiþ nakýþ kursuna verdiler, ileride kocasýnýn söküklerini diksin, Çocuklarýnýn çoraplarýný yamayabilsin diye.. Ama, çok geçmeden anlayacaktým, ipek bir kumaþtan pliseli gömlek dikmenin Hiç de bana göre olmadýðýný.. Benim zikretmekten bile korktuðum yükseköðrenim fikrini rahmetli amcam Kabul ettirmiþti babama.. Her sýnava giriþimde babamýn alaylý sözleri ve her sýnav sonrasý Þaþkýnlýðý, yenilmiþliði, kendine bile itiraf etmeye korktuðu gururu.. Þimdi düþünüyorum da sýrf beni boðan bu küçük kasabadan kaçmak Ve patlama noktasýna geldiðim, baskýlardan kurtulmak içindi belki de Baþkentin dolambaçlý yollarýna koyuluþum.. Ürkek bir ceylan gibi yalnýz býrakýldýðým bu kent’e Nerden bilebilirdim ki tutkuyla baðlanacaðýmý ve bundan sonraki hayatýmý O kaçak kömür kokan havasýnda soluyacaðýmý.. Üniversite yýllarým, ayaklarýmýn üzerinde tek baþýma durmak zorunda olduðumu Öðreten yýllar.. Bundan sonraki yolumda bana eþlik edecek olan hayat arkadaþýmý seçim sürecinde, Yüreðimin kýpýrtýlarý yanýnda, mantýðým da boy göstermekteydi.. Hala çatýsý altýnda bulunduðum ve kimseye muhtaç olmadan yaþama ilkesini Gerçekleþtirme fýrsatý bulduðum kurum çalmýþtý dudaklarýmdan ilk gülümseyiþimi. Burada düþmüþtü saçlarýma yaþama yorgun düþmüþlüðün belirtileri Ve burada kaybetmiþtim üzerinde yaþadýðým topraklardaki insanlar için Umutlarýmý, Ýdeallerimi.. Ve özlemle, hasretle geçen ilk evlilik yýllarým.. Hem kadýn, hem erkek olmak zorunda kaldýðým ve beni ruhsal tedavi yollarýna düþüren, Ama sonunda karþý cinsle barýþtýðým yýllarým.. Aslýnda çok sevdiðimi zannettiðim babamdan nefret ettiðimi anlamanýn bir çok ruhsal Problemi halledeceðini hiç düþünmemiþtim oysa.. Henüz 26.merdivenini týrmanýrken hayatýn, merhaba demiþti bana büyük oðlum Caným.. Melih Caným.. Annesinin zor yýllarýnýn kavalyesi.. Baba diyerek yaþantýmýza giren ve baba sevgisi özlemiyle kapýlarýmýzý açtýðýmýz Hasta bir insanýn gelgitleriyle geçen güzelim yýllarým.. Büyük oðluma arkadaþ olsun diye dünyaya merhaba diyen küçük oðlumun adlarýnda Arýyordum belki artýk özgür olmak istediðimi ve kendime özgü olmak istediðimi.. Deniz Özgün’üm. Ne kadar ittiysem bana doðduðum anda biçilen kadýnlýk gömleðini, O daha da bir yapýþtý tenime inat edercesine.. Toplumun bana yüklediði doðal görevlerdeydi ayaklarým Kurtulmaya çalýþtýkça içine çeken bir bataklýk misali.. Hayatta ne kazandýysam, ne baþardýysam, hep ellerimle kazýyarak, týrmalayarak Olduðu içindir ki, týrnaklarým hep kýsadýr benim.. Ama ben yaptým demenin haklý gururunu yaþýyorum halâ, hatalarýmda bile.. Þimdi mi.. Yýllarýn yorgunluðuyla yardým isteyen vücudumun imdat çýðlýklarýna kulak vermek zorunda Kaldýðým bu günlerde.. Eþimin de söylediði gibi ‘herkesin bir þekilde sürdürmek zorunda olduðu’ evlilik kurumunda Aþkýn yerinde yeller estiði ve alýþkanlýklarýn, zorunluluklarýn devreye girdiði Manzaranýn seyrindeyim ... Dudaklarýmda acý bir tebessümle... 27.05.2002 / Tülin ÖZGEN
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
|||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Anasayfa
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Tülin ÖZGEN, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |