Dindirmiyor sýzýsýný baþka bir þey gönlümün
Dilim dilim acý dolu her safhasý ömrümün

Avutmuyor yokluðunda ne oyun, ne de oynaþ
Ne sabra bir mecâl kaldý, ne de iki gözde yaþ

Sabahý edemediðim geceler kadar uzun
Beraber yürür iken tükenen dik yolumuzun

Iþýðýnda yok olmayan karanlýðým gibisin
Bende vebali hiç yok, bilirsin tek sebebisin

Artýk baþa dönülmez bir yolun son ucundayýz
Kanma aþkýn büyüsüne, hasretin burcundayýz

Ayaklarýmýzý aþkýn dikeni kanatýrken
Geç kaldýk ve tez yorulduk, oysa vakit çok erken


Defterimizde ne varsa birden hepsini yaktýk
Ýkimizden geriye bir yýðýn sýr býraktýk

Artýk tanburlarda nihavendler hiç çalmýyor
Hüzzâmlar oldu tutkum,Uþþâka vakit kalmýyor

Bu gün bitiminde de yine hep seni andým
Her þey bitti ve geri dönüþ yok artýk anladým

http://ferahnak.wordpress.com/2010/08/02/sensizlik-beyitleri/