]
ben bir çocuğum;
sevgi ve şevkate hasret
kadınım;
ilgiye, aşka aç
insanım;
anlamaya, anlaşılmaya muhtaç
uzat
tut
elimi
bırakma..!
sana gereksinmem var çocuk!
bu çığlıklar yılların birikimi
bu susamışlık aşk'a,sevgiye...
bulup yitirmek değil
yiteni bulmak derdim!
son nefesime değin
yüreğimin derinliklerinde
el ele
göz göze
diz dize
onurlu ve saygın...
birlikte yaşamak ve yaşatmak adına
uzat
tut
elimi
bırakma..!
sen
yüreğimde ki çocuk, delişmenim!
dört mevsimi yaşadın mı hiç kendi içinde
gecelerin yalnızlığında ağladın mı
haykırdın mı isyanları
hoyratça çalınmış hayatlara yandın mı
incindi mi adalet duygun sahi,
yaşanan haksızlıklara..!
yaz sıcağında kışları yaşadın mı
kıvrandın mı yalnızlığın ayazlarında
her düşen yaprakta ayırdına vardın mı
hüzünle baharın...
yinede inandın mı ilkyazın güzelliğine...
açan tomurcukları seyrettin mi baharın dallarında,
rengarenk tabiatı...
dinledin mi şarkı diye kuşların cıvıltısını..!
mırıl mırıl bir kedinin tüylerini okşadın mı hiç
dokundun mu tenine bir kadının
yüreğini yasladın mı yüreğine sahi
fısıldadın mı ona en güzel aşk sözlerini
tutarken, sıcaklığı sardı mı elini
aktı mı ılık ılık, damarlarında ki kan
unutulmuşluklar diyarında uyandı mı
o en güzel duygular...
sarstı mı tepeden tırnağa depremler her yanını..!
ah çocuk, ah deli mavim!
son yazları yaşamak isterken devingen bahar gibi
yüreğim yüreğinde
elim elinde
gözlerimde masum
aydınlık ışıltılar...
hayat bulacak bu can,canınla ancak!
sen
güzel insan
uzat
tut
elimi bırakma,
bırakma ne olur..!
