Ben,yaşamı çok ciddiye aldım Arkadaş!
Ona, buna, şuna,herşeye değer verdim
Az sevinip, çok üzülmek, kaderim oldu.
Çok sevip,hiç sevilmemek ise,en beter
Halim oldu.
Yedirmeden,hiç geçmedi boğazımdan
Lokmalar..
Tüm dostlara,hazırladım afiyetane
Sofralar..
Gönüller hoş olsun, dedim helali hoş!
Eh!Bir de,benim gönül,hoş olsa idi
Kalbim,dolu dolu,olsa idi..
Ne güzeldir,kuşların kanat çırpışları!
Biliyorum,ben de sevdim,sevilmedi isem de
Kendisi,sözleri,gözleri,ne güzel dedim
İnanıp ona,her sözünü,dinledim..
Munis bir kedi idim..
Ne mi?Oldu,Of!Çok kötü tırmalandım!
Nankör bir kedi idi,o..
Güzelim,Muhabbet Kuşumu yedi bitirdi.
Şimdi böyle,Mutsuzluk Abidesi gibiyim,
Arkadaş
![yazı resim](/storage/catpicbox/poetry-memory-3394266.jpg)