Aşka Kalan Hiçlik

zaman en büyük ilaçtır ve hasta olan aslı ınsandır

yazı resim

ne aşka inandım
nede,aşktan kaçabildım
gölgesine sığındım aşkının eylül akşamlarına
ellerimin titrediği
ve saçlarına dokunamadım

ey sevgili
annem gibi ıtır kokan
ellerin yağmur taşısaydı bana
yeşerırdım belkide
sonra çoğalırdım

ey sevgili
aslı olan aşka kalan hiçlik
ve bizden artakalanlardır
her şey gölgesinden küçükken
aşk neden bize küstü?

Yorumlar

Başa Dön