ne aşka inandım
nede,aşktan kaçabildım
gölgesine sığındım aşkının eylül akşamlarına
ellerimin titrediği
ve saçlarına dokunamadım
ey sevgili
annem gibi ıtır kokan
ellerin yağmur taşısaydı bana
yeşerırdım belkide
sonra çoğalırdım
ey sevgili
aslı olan aşka kalan hiçlik
ve bizden artakalanlardır
her şey gölgesinden küçükken
aşk neden bize küstü?