Balya Balıkesir’in küçücük bir kasabasıdır
Yurdumuzda ilerlemesi duran kasabalar sırasındadır
Hatta bu konuda belki de birincidir
Hazindir ama maalesef çok geliştirilemedi
Keşke eski etkinlikler devam edebilseydi
Kızıl Tepeli Balya Balıkesirin şirin kasabası
Doğduğum doyduğum yer bebekliğimin sesi
Bin dokuz yüz elli birlerden çok önce
Altın madeni var imiş Balya’da
Fransızlar İtalyanlar gelip çok seneler
Altın arama çıkarma işinde çalışmışlar
Bizim milletimize hizmeten tabii ki
Ve çok altınlar çıkmış güzelim Balya’dan
En sonunda kökü kazınmış altının da..
O gün bu gündür en geçerli iş rençberlik
En güzeli bir hastane var idi hala var şükür
Eczaneler de var artık bu da güzel
Bir polis karakolu olmuştu yine kalktı
Üstelik iki yıl önce adliye de.
Balya artık köy olmuş öyle diyorlar
Beş yıl önce dört yıl yine orada yaşadım
İki oğlum orta ve liseyi orada tamamladılar
Adliye de halen var idi o zaman
O adliyede rahmetli babam
İlk memuriyetine başlamış idi
Doğa şekil hava hep aynı
Çukurda Balya yemyeşil ağaçlar
Cıvıl cıvıl kuşlar
Çarşıdaki tek tatlı su çeşmesi hala akar
Bayırlarındaki mis gibi kokan
Güzelim bilinmeyen kır çiçeklerini bulamadım
Artık onlar da mı yok oldular.?
Bildiğimden beri olan iki büyük camisi
Hala aynı güzel ve bakımlı
Artık ezan sesleri hoporlörden geliyor
Geceleri de artık saat tam on ikide elektrik kesilmiyor
Kızıltepe tüm azameti ile dimdik halen
Onurlu mu onurlu.
Balya’ya girişte iki ana yol var
Balıkesir ve Çanakkale’ye giden yol
Çanakkale yolu sevincini rahmetli nenem ne çok anlatmıştır
Atamız at üstünde ardında ordusu...
Balya’ya gelmiş Çanakkale zaferi sonrası...
Nasıl büyük mutluluk imiş Atamızın gelişi...
Atanın gözlerinin keskin maviliğinin derin güzelliği
Epey uzaktan bile fark edilir imiş
Alkışlamışlar ellerine ayaklarına sarılmış tüm halkımız
Çok şükür diyorum her şeye
Bize bu cennet vatanı armağan eden büyük Atamıza
Sevgisi bir şeye benzemez kanımızda canımızda
O en büyük Türk.
Hala ve hep On Kasım en acı günüm olacak ve ağlayacağım
Yaşadığım sürece ve ölene kadar.
Çok değişmedi doğduğum kasaba
Tek bizler büyüdük yaşlanmaktayız
Bir de eski topraklar yok.
Ana babalar nene ve dedeler
Nesiller devam ediyor edecekler
Bir günün behrine kıyamete kadar
Köhnese de Balya’m yine de daha çok durur yerli yerinde
Kıyamete kadar.
22.12.1999.
Balya.Balıkesir.
