Soğuk bir sonbahar akşamında
Oturuyorum en en derin hüznümle yanında
Bir müddet sessizlik gözlerim gözlerinde
Ah o gözler
Gözlerin ayışığı olmuşlar
Gözyaşların yakamoz
Yüzünden süzülen damlalar
Hüznün gölgelerini aydınlatıyorlar
Saçların uçuşuyor şiddetli fırtınada
Soğuğa rağmen sıcacık iri ellerin
Kuşatıyor ellerimi
Donan yalnızlığımı eritiyorlar sanki
Başımı göğsüne yaslıyorum
Yersiz yurtsuz gönlümün yuvasına
Anlatıyorum sessizce
Döküyorum dertlerimi hassas yüreğine
Ayışığı gözlerin sakin sevecen
Anlıyorlar en yalın halimi en derin hislerimi
O güzel ellerin
En merhametli baba gibi
Okşuyor şefkate muhtaç saçlarımı
İçim ısınıyor ayışığı gözlerinde
Yüreğim aydınlanıyor
En karanlık gecemde
Soğuksa soğuk rüzgarsa rüzgar
En sert fırtınaya en acımasız soğuğa inat
Sıcacık aşk şarkıları söylüyor dudaklarım
Çünkü yanındayım aşkım ve biliyorum ki en sağlam limanımdayım
