anne ben ölüyorum
gözlerim kanıyor ikide bir
Türk filmlerinin yarı absürt senaryolarında hüzünleniyorum
şizofreni diyorlar alınganlığıma
anne ben ölüyorum
Nur, ay oluyor sevgili
gözlerim doluyor
gözlerim kanıyor anne ben erken ölüyorum..
kavganın amentüsü
adımlanan kantin zemini
sayılan ağaçlar
Burhan'ın al al olmuş kaşları
düz saçlı delikanlı Kars'ın Sarıkamışlı..
kırmızı ve beyaz sandalyeler
bağlamanın titreyen telleri
Mardin'linin ceket düğmeleri
o günler güzeldi
firari günlerim
Çevreyolu' ndan beni alan minibüs
yollar henüz tutulmamış
keşif
plan
infaz
sevgi günlüğü
yani amentüsü kavgaların
Samsun'a çıkışım vardı benim
ve ardımdan
bir yerlerin
bir şeylerin
birilerinin yıkılışı
Hasan Hüseyin vardı bizim Bedirhan
ve gazeteye sarıp içtiği kutu kolası..
aysızım anne ben ölürüm ansızın
kardelen oldu ahım sızım
ah anne kavgalarım
boynunma astığın muskaların
gölgeler kesişmesin
yeşile değmesin ellerim
sol yanımda yürümesinler
ağrıtmasınlar sol yanımı
ambulansları görmesin sağ gözüm
zile bir kez basılmasın
Özgenç'te dövülseydim keşke
İstanbul'da bir şey öğrenmeseydim
Terazidere'de vurmasaydım o adamı
Sağmalcılar'da kaçmak zorunda kalmasaydım
Milönü'nde militan olmasaydı adım
anne söyle onlara
Kutlugün sokakta beni bir daha durdurmasın polisler
işte öyle anne sonra el alem ne der
şehrin tenha kıyılarından baktığım kızlar
Norodol buhranında sabahladığım geceler
anne sen bilirsin
tabancamın mekanizmasına sıkışan karanfil midir
ne zormuş anne
kır saçlı adam jopluyordu beni bodrumda
ellerim kanıyordu anne
gözlerim kanıyordu
anne neylersin ellerim ellerin yerine
soğuk bir metalin kara kabzasını kavrar şimdi
Hayat Bilgisi dersinde kaldırdığım parmağım
bugün kuytu bir sokağın köşebeşından
tabancamın tetiğini çekiyor
ve aksilik
şehrin bütün kadınlarına aşığım
ve bütün gölgelerini esir aldım memleketin
şehrin bütün delilerini
ve kendimi deşifre ediyorum
şehrin bütün mütaassıpları, rahipleri, papazları
ve hatta
azizelerinin inadına ilan ediyorum;
ben bir kızı seviyorum ben bir kızı
nur yüzlü kızı
şehrin bütün kadınları gibi
işte böyle anne
sayıklamalarımın aksileridir bu sana yazdıklarım
yüreğim gene benimle
ama ben yaralıyım
ve artık ata binemiyorum
