Işığı söndü denizimizin
Kurudu gölgelendiğimiz ağaçlar
Ellerimiz ayrı diyarlara savruldu bizim
Hayal bile kuramaz olduk
Tebessümleri unuttuk
Ne yağmurlar
Ne kardan adamlar
Ne menekşeler ortak yanımız artık
Şarkılar bizim için çalmıyor
Kırıldı taş plağın iğnesi
Son türküsünü de dinledik sevdamızın
Ayrılığın arifesindeyiz
Bayramlar uzak bize
