yazdığım kangren satırlara
bir satır vurmak için
pazar gününü seçmiştin
bu kumaşlı geçmişin kaç liradır metresi
kapatmış dükkanı boyumun ölçüsünü alacak terzi
yalnızlığım da burda
ve ben onun vazgeçemediği metresi
morg kütüphanesine koyduğum kaçıncı sensizlik kitabı bu
saat kullanmıyorum artık ileriymiş geriymiş
ama yokluğun çalmaya başlayınca kollarımda
duruyor gecenin dörtbuçuğu beşi
bugün pazar
salı veya perşembe gibi bugünde
ellerimin titremesini sevdim
sensizliğe yakın durduğundan
sensizliği de sevdim
içinde sen kelimesi barındırdığından