"Yazdıklarımın okunması için, önce okunması gerekenlerin yazılması gerekir. Ne ironi!" - Umberto Eco"

Ben Gibiyim

geliyor gibiyim kendime giderken ben / gidiyorum kendime ben gibiyim gelirken

yazı resim

Gül deriyorum rengi yok
sarı camla bakıyorum olmuyor
diken batıyor elime elim yok
maksat böyle böyle hasıl olmuyor
bir kedi karşı kaldırımda yürüyor
kuyruğunda bir teneke rengi yok
ses nedir ki böylesine tan tan ediyor
maksat hasıl olmuyor ya işte
ne faydası oluyor

gül kokluyorum rengi yok
diken topluyorum parmaklarımdan
kan kırmızı olmalıydı o da yok
kedi vardı demin hani kaldırımdaydı
sanıyorum şimdi artık o da yok

geliyor gibiyim kendime giderken ben
gidiyorum kendime ben gibiyim gelirken

KİTAP İZLERİ

Esir Şehrin İnsanları

Kemal Tahir

Kemal Tahir’in İşgal İstanbul’unda Parçalanan Bir Ruhun Portresi Bir imparatorluk çökerken geride kalanların ruhunda açılan yaraları, bir ulusun en karanlık anlarında kendi kimliğini nasıl aradığını
İncelemeyi Oku

Yorumlar

Başa Dön